Investigating comparison of Chinese and Persian consonant sounds

Document Type : علمی - پژوهشی

Author

Faculty member, Chinese department. Shahid Beheshti University

Abstract

In learning second language, the amount of similarity or difference between two language`s phonetic system, has an important effect on student`s learning. It is clear whatever the amount of similarity is more, learning for students will be easier and more difference will increase learning difficulties. This study, not only explains about consonant sound and phoneme system, but also checks the difference between Chinese and Persian consonant sounds from the perspective of place and manner of articulation, voiced and voiceless, aspirated and unaspirated. Meanwhile, an oral test is done to show the effect of difference between Chinese and Persian consonant sounds for learning Chinese consonant sounds by Iranian students which 45 students of ShahidBeheshti University participated in, they read all Chinese consonant sound, and then with checking recorded file, the number of students who pronounce correct or incorrect would be clear.  The result from oral test is a supplement for topics which is mentioned in theoretical foundation research study which shows that 10 Chinese consonant sounds have been pronounced correctly by the learners and 11 Chinese consonant sounds which are different with Persian consonant sounds pronounced incorrectly by the learners. Based on the result, with increasing the amount of difference between these two languages, the number of students who pronounce correct decreased. Also these results will prove that the hypothesis of this paper is correctly verified. 

Keywords


  1. براون، اچ داگلاس. (1392). اصول یادگیری و آموزش زبان. منصور فهیم. چاپ دوم. تهران:رهنما .
  2. بی جن خان، محمود.(1389). واج‌شناسی: نظریه بهینگی. چاپ سوم. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق وتوسعه علوم انسانی.
  3. ثمره، یدالله. (1378). آواشناسی زبان فارسی (آواها و ساخت آوایی ‌هجا). چاپ اول. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، زبان‌شناسی و زبان‌آموزی.
  4. حق شناس، علی محمد.(1378). آواشناسی(فونتیک). چاپ ششم. تهران: انتشارات آگاه، چاپ نقش جهان.
  5. صفوی، کوروش .(1391). آشنایی با زبان‌شناسی در مطالعات ادب فارسی. چاپ اول. تهران: علمی.
  6. مارتینه، آندره .(1380). تراز دگرگونی‌های آوایی. هرمز میلانیان. چاپ اول. تهران: انتشارات هرمس.
  7. مدرسی قوامی، گلناز. (1390). آواشناسی: بررسی علم گفتار. چاپ اول. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
  8. مشکوهَ الدینی، مهدی.(1388).ساخت آوایی زبان.چاپ ششم. مشهد:انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
  9. هایمن، لاری .ام. (1383). نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل. یدالله ثمره. چاپ دوم. تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
  10. هوبشمان، هاینریش.(1386). تحول آوایی زبان فارسی (از هند و اروپایی تا فارسی نو). بهزاد معینی سام. چاپ اول. تهران: انتشارات امیرکبیر.
  11. References:
  12. Shei, Ch. (2014). Understanding the Chinese Language. 1st ed. London:Rutledge.
  13. 管伟芬.《汉语谐音及其文化内涵》[J]:浙江传媒学院学报,2006(2).
  14. 赵元任.《语言问题》[M].北京:商务印书馆,1980.
  15. 吕必松.《对外汉语教学研究》[M].北京:北京语言学院出版社,1993.
  16. 王群生、王彩橡《声调、生母、韵母各打50打扮科学吗?》[J]荆州师院学报,
  17. (6).
  18. 王玲娟.《外国人说普通话的常见语音问题(声韵部分)》[J].重庆建筑高等专科学校学报,2001,(3、4):35-39.