Fatemeh Sokout Jahromi; محمدحسین جواری; الله شکر اسداللهی
Abstract
چکیده: ژئوپوئتیک، نظریه‌ی نوظهور نقد ادبی و هنری ست که به اهمیت و نقش مکان در آثار ادبی و هنری می‌پردازد. ژئوپوئتیک رویکردی باز و بینارشته‌ای‌ست. این رویکرد علاوه بر ...
Read More
چکیده: ژئوپوئتیک، نظریه‌ی نوظهور نقد ادبی و هنری ست که به اهمیت و نقش مکان در آثار ادبی و هنری می‌پردازد. ژئوپوئتیک رویکردی باز و بینارشته‌ای‌ست. این رویکرد علاوه بر تلفیق ادب و جغرافیا با علوم و رشتههای دیگر نظیر فلسفه، با کوچگرایی (نومادیسم) در ارتباط است. اگرجه این رویکرد نوظهور است اما پشتوانه فلسفی و تاریخی عمیقی دارد و نشان میدهد که پایه گذارانش مطالعاتی عمیق بر علوم شرق و غرب داشته اند. ژئوپوئتیک دیدگاهیست که میتواند نشان دهد چرا مکان در داستانی اهمیت ویژهای دارد و کارکرد آن چیست. در این پژوهش سعی بر آن داریم که علاوه بر معرفی ژئوپوئتیک، خوانشی ژئوپوئتیکی از داستان گل‌های زوال، اثر پاتریک مودیانو ارائه دهیم و به این سوال پاسخ دهیم که نام های پیوستهی مکان در داستان پاتریک مودیانو چه نقشی در داستان ایفا میکنند؟ و چگونه مکانها به شخصیت داستان کمک میکند تا او به شناخت بیشتری از خود و دیگری دست یابد؟
ََAllahshokr Assadollahi; Mohammad-Hossein Djavari; Zaynab Sadaghian
Volume 15, Issue 21 , October 2019, , Pages 199-216
Abstract
Contemporary literature is constantly searching for its own identity. It is this return to oneself that encourages the "broken down" form of the early twentieth century and gives it a certain freshness. From then on, the novelist questions the reader about his novelistic writing and his fabrication within ...
Read More
Contemporary literature is constantly searching for its own identity. It is this return to oneself that encourages the "broken down" form of the early twentieth century and gives it a certain freshness. From then on, the novelist questions the reader about his novelistic writing and his fabrication within fiction. This process of self-referentiality in Roubaud's novel or lipian trilogy (La Belle Hortense, L'Enlèvement d'Hortense, L'Exil d'Hortense) leads us to the constraint of "Theoria in fabula" which consists in inserting the typical oulipian processes. in fictional fiction. One wonders how this metatextual process develops in Baraheni's novel titled Azade Khanom and His Novelist (second edition). The characteristics of "Theoria in fabula" studied in this article offer an original aspect of the metatextual in Baraheni; This allows us to implement a new readability of the Iranian novel and to draw parallels between the latter and the Oulipian novel.