نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسنده
دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز
چکیده
نخستین اثر بوریس ویان در طی جنگ جهانی دوم نوشته شده اما او مستقیماً تحت تأثیر جنگ نبوده است. اساساً طرز فکر خودمحور او مانع از وابستگی وی به هر گونه مکتب و جهان بینی گروهی میشود به همین دلیل هم عقاید و افکارش برخلاف نویسندگان بزرگی چون سارتر وکامو است.سارتر با توسل به آزادی میتواند تا حدی به زندگی پوچ، سرزندگی دهد اما آزادی نمیتواند پوچی زندگی را از نظر ویان تغییر دهد. او برای رهایی از این پوچی نخست به خود انسان متوسل میشود تا ناخشنودی و درد و رنج زمانه را تقلیل دهد و شرایط انسانی را بهتر و قابل تحملتر کند. اما انسان نمیتواند ناخشنودی و بیمعنایی زندگی را از خود دور کند پس به دنبال وسیلهی دیگری برای بیرون رفتن از درد و رنج است. ابتدا به انسان و عشق توجه میکند اما اینها پاسخی برای این ناخشنودی و بیمعنایی زندگی نیستند. سپس به اشیاء توجه میکند تا از پوچی رهایی یابد و بعد از آن نیز به دوست ویار متوسل میشود. اما هیچکدام نمیتوانند پاسخی برای پوچی زندگی بیابند. همانطور که آنان خشونت را جزئی از زندگی خود میداند، اشیاء نیز همانقدر خشن و ظالم هستند. یار و همراه نیز نمیتواند او را از پوچی زندگی نجات دهد. سرنوشتِ انسان، مرگ، ناامیدی، ناکامی و شکست است و هیچگاه نمیتوان از آن خلاصی یافت. آنچه که سراسر رمان ویان را در برمیگیرد ناامیدی انسان است و به شکلی ناخودآگاه متأثر از دوجنگ جهانی است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
درد و رنج و ناخشنودی انسان از شرایط زندگی در آثار بوریس ویان
چکیده [English]
Abstract
Boris Vian’s first book was written during the Second World War, however, he has not been directly influenced by it. Basically, his self-centredness prevents him from dependence on any school of thought or world view. That is why his thoughts and ideology greatly differs from authors such as Sartre or Camus. Sartre managed to add the element of joy to the absurdity of life through resorting to freedom, but freedom of life can not change this absurdity for Vian. To free himself from this feeling, Vian turns to man himself to reduce this suffering and pain, and to ameliorate the stance of man, to make it tolerable. Nevertheless, man can not free himself from dissatisfaction and meaninglessness of life. He therefore seeks another means to save himself from this suffering. He first pays attention to love and man, but these are not the remedies for this dissatisfaction. Then he focuses on objects and things, then to friends and lovers, but none of these is the answer for this vanity of life. Just like man who regards violence as an inseparable aspect of life, object can also be as tough and cruel. Friends and lovers too, are as vain. Death, disappointment, and failure, this is man’s fate, and he can never save himself. All thorough the novel, man’s disappointment haunts him, and subconsciously is affected by the two world wars.
کلیدواژهها [English]
- پوچ گرایی
- درد و رنج
- ناخشنودی
- شرایط انسانی
- شکست
- ناکامی
- مرگ
- Arnaud, Noël, Le Major, Revue Bizarre, XXXIX-XL, Paris, 1966.
- Baudin, Henri, « Le Double et ses metamorphoses dans les romans de Boris Vian », Bizarre, Paris, 1960.
- Kast, Pierre, Boris Vian, Pauvert, Paris, 1962.
- Noakes, David, Boris Vian, Ãditions Universitaires, Paris, 1964.
- Prunier, Michel, Sur le Kean de Sartre, Approche dâune theorie de lâacteur, Paris, 1982.
- Vian Boris, LâArrache-CÅur, J.J. Pauvert, Paris, 1962.
- _________, LâAutomne à Pekin, Le Scorpion, Plon, Paris, 1964.
- _________, LâApproche discrète de lâobjet, Les Dossiers Acenonètes du collège de Pataphysique, Paris, 1948.
- _________, LâEcume des Jours, Gallimard, Paris, 1963.
- _________, Les Fourmis, Le Scorpion, Paris, 1966.
- _________, LâHerbe Rouge, Toutain, J.J.Pauvert, Paris, 1962.
- Vree, Freddy de, Boris Vian, Le Terrain vague, Paris, 1965.
)