ژاک لاکان، روانکاو مشهور فرانسوی معتقد است که روان انسان براساس الگویی سه‌گانه (خیالی، نمادین و واقع) شکل می‌گیرد که با تجزیه و تحلیل آن می‌توان به شکل‌گیری ضمیر ناخودآگاه و همچنین تفسیر کنش و واکنش‌های آدمیان پرداخت. او همچنین بر این باور است که شکل‌گیری سه نظم «خیالی»، «نمادین» و «واقع» در ضمیر ناخود آگاه بسیار متاثر از نقش و رفتار «دیگری» در تکامل ذهنی انسان است. در این مقاله مفهوم «دیگری» و تاثیر آن بر شکل‌گیری نظم‌های سه‌گانه‌ی ذهنی شخصیت‌های نمایشنامه‌ی سیرطولانی روز در شب اثر یوجین اونیل و همچنین واکنش این شخصیت‌ها نسبت به جهان پیرامون به مثابه نمود بیرونی ضمیر ناخودآگاه‌شان مورد بررسی قرارمی‌گیرد. با تحلیل واکنش‌های نامعقول و نابهنجاری‌های جسمی و روانی این شخصیت‌ها از جمله اعتیاد، می‌خوارگی و احساس گناه خواهیم دید که اونیل چگونه احساس حقارت، فقدان و امیال شخصیت‌های این نمایشنامه را به تصویر می‌کشد تا نشان دهد که این معضلات نشأت گرفته از احساسات و افکار سرکوب شده‌ای است که در نتیجه‌ی تضاد بین اخلاقیات تعریف شده از سوی «دیگری بزرگ» و تمایلات درونی شخصیت‌ها شکل گرفته است.
فرشید, سیما, & دارابی, بیتا. (1391). نظم‌های سه‌گانه‌ی لاکان در نمایشنامه‌ی سیر طولانی روز در شب اثر یوجین اونیل. نقد زبان و ادبیات خارجی, 5(1), -.
MLA
سیما فرشید; بیتا دارابی. "نظم‌های سه‌گانه‌ی لاکان در نمایشنامه‌ی سیر طولانی روز در شب اثر یوجین اونیل", نقد زبان و ادبیات خارجی, 5, 1, 1391, -.
HARVARD
فرشید, سیما, دارابی, بیتا. (1391). 'نظم‌های سه‌گانه‌ی لاکان در نمایشنامه‌ی سیر طولانی روز در شب اثر یوجین اونیل', نقد زبان و ادبیات خارجی, 5(1), pp. -.
VANCOUVER
فرشید, سیما, دارابی, بیتا. نظم‌های سه‌گانه‌ی لاکان در نمایشنامه‌ی سیر طولانی روز در شب اثر یوجین اونیل. نقد زبان و ادبیات خارجی, 1391; 5(1): -.
)