در این مقاله پژوهشگران میزان انتقال استعاره های بیماری و تأثیر آن را بر ترجمه فارسی تراژدی هملت اثر شکسپیر بررسی کرده اند. این نمایشنامه به خاطر استعاره ی بیماری از زمان انتشار صور خیال شکسپیر و آنچه به ما می گوید اثر کارولین اسپرجن در سال 1935 شناخته شده است. در این مقاله منتخبی از 24 مورد استعاره ی بیماری بر طبق الگوی نیو مارک (1988) مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. این موارد از استعاره های فیزیکی و روحی که در ترجمه مشکل آفرین بنظر می رسند انتخاب شده اند. از آنجائی که این پژوهش مبتنی است بر میزان توفیق در انتقال تصاویر (ایماژها) و اثر نهائی آن بلحاظ زیبائی شناختی بر ترجمه، لذا دو ترجمه علاءالدین پازارگادی (1381) و مسعود فرزاد (1336) با متن انگلیسی مقایسه شده اند و از هر گونه ترجمه غلط چشم پوشی شده است.
)