جنبه های مختلف زندگی انسان به حواس پنج گانه وابسته اند که در میان آنها دیدن و شنیدن جایگاه ویژه ای دارند. این دو حس دروازه های ورودی آگاهی و تفکر بشر بوده و نقش مهمی در آنچه که امروز از آن به معارف بشری یاد می کنیم دارند. همین نقش باعث گردیده است تا در تاریخ اندیشه ی بشری روایت ها و تحلیل های متفاوت، متقابل و متناقض از کارکرد آنها ارائه شود که در صورت بندی نقش آنها تأثیر بسزایی داشته اند. در این مقاله با هدف یافتن جایگاه حقیقی دیدن و شنیدن، ابتدا به تبیین رویکردها و آراء فلسفی ارائه شده پرداخته و سپس با رویکردی تاریخی- تفسیری به جایگاه های متفاوت این دو در ادبیات می پردازیم. در ادامه دو نمونه ی مصداقی از نگاه های متقابل در عرصه ی ادبیات را جهت تدقیق موضوع مورد بررسی قرار داده و در نتیجه گیری تعریفی مناسب برای رابطه ی میان این دو را ارائه می کنیم.