لیلا شوبیری
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی این مسأله میپردازد که چگونه نوعِ متد آموزشی میتواند بر میزان اضطراب زبانی دانشجویان زبانهای خارجی تأثیر بگذارد. یک گروه 40 نفره از دانشجویان دختر و پسر در سطح پیشدانشگاهی بهعنوان جامعه آماری انتخاب شدند. آموزش زبان فرانسه در دو هفتهی اول، از طریق متد گرامر-ترجمه انجام شد. در پایان دو هفته تست تعیین مقیاس ...
بیشتر
پژوهش حاضر به بررسی این مسأله میپردازد که چگونه نوعِ متد آموزشی میتواند بر میزان اضطراب زبانی دانشجویان زبانهای خارجی تأثیر بگذارد. یک گروه 40 نفره از دانشجویان دختر و پسر در سطح پیشدانشگاهی بهعنوان جامعه آماری انتخاب شدند. آموزش زبان فرانسه در دو هفتهی اول، از طریق متد گرامر-ترجمه انجام شد. در پایان دو هفته تست تعیین مقیاس اضطراب کلاس زبان خارجی: FLCAS، از این گروه بعمل آمد. در دو هفته دوم نوع متد آموزشی از گرامر-ترجمه به رویکرد کنشی تغییر یافت. پس از پایان دو هفته مجدداً از فراگیران تست اضطراب بعمل آمد. نتایج حاصله نشان دادند که میان نوع متد آموزشی و میزان اضطراب زبانآموزان رابطه معناداری وجود دارد و سطح اضطراب زبانآموزان در حین یادگیری با رویکرد کنشی بالاست(پیشآزمون). در دو هفته سوم به آموزش با استفاده از رویکرد کنشی با مداخلهی دورهی توانمندسازی کنترل اضطراب ادامه دادیم(پسآزمون). نتایج آمار توصیفی دانشجویان در پیشآزمون و پسآزمون نشان داد که آنها در پیشآزمون اضطراب زبانی(میانگین = 130.55) میانگین اضطراب بالاتری نسبت به پسآزمون(میانگین = 65.10) کسب کردهاند. همچنین، بر اساس نتایج آزمون تی همتا شده، (تی(39) = 14.14, احتمال = 0.000) چنین استنباط شد که دانشجویان به صورت معناداری میانگین کمتری در پسآزمون اضطراب زبانی کسب کردهاند.
