امیر ریاحی نوری؛ فاضل اسدی امجد
دوره 7، شماره 1 ، شهریور 1393
چکیده
مقاله حاضر به بررسی و کاوش پیرامون حوادث پس از جنگ واترلو و ایدئولوژی برآمده از آن در سدهء نوزدهم میلادی میپردازد. اسلوب و رویکرد ادبی استفاده شده در این مقاله نو تاریخگرایی است که پایههای آن را در نظریات فیلسوف، باستانشناس و مورخ شهیر قرن بیستم میشل فوکو میتوان یافت. این مقاله ضمن بررسی حوادث پس از نبرد واترلو در انگلستان قرن ...
بیشتر
مقاله حاضر به بررسی و کاوش پیرامون حوادث پس از جنگ واترلو و ایدئولوژی برآمده از آن در سدهء نوزدهم میلادی میپردازد. اسلوب و رویکرد ادبی استفاده شده در این مقاله نو تاریخگرایی است که پایههای آن را در نظریات فیلسوف، باستانشناس و مورخ شهیر قرن بیستم میشل فوکو میتوان یافت. این مقاله ضمن بررسی حوادث پس از نبرد واترلو در انگلستان قرن نوزدهم، به واکاوی نقش حامیان و مدافعان ایدئولوژی پس از جنگ واترلو در بزرگنمایی پیروزی حاصله و برجستهسازی نقش ارتش بریتانیا و علیالخصوص اشخاص وابسته به حزب حاکم میپردازد. در این راستا، نقش شعرای وابسته به دولت وقت در قامت بازوی فرهنگی دستگاه تبلیغات بریتانیا تشریح و تبیین میگردد. پس از آن، نقش صاحبان نشر در مقام محافظان قدرتمند ایدئولوژی پیشگفته و سرکوبکنندگان گفتمانهای مخالف بررسی شده است. علاوه بر آن، در هر بخش دیدگاه انقلابی لرد بایرن و پاسخ وی به مدافعان گفتمان فوقالاشاره با خوانش شاهکارش دون ژوان و شعر رویای رستاخیز مورد بررسی و کاوش قرار میگیرد.