نکات آموزندۀ قرآن مجید، کامل‌ترین کتاب وحی الهی، همواره منبع الهام بخش ادبا و شعرای مسلمان پارسی زبان بوده است وهرکدام به فراخور اثر ادبی، شناخت و بینش خود از دریای بیکران معارف قرآنی بهره‌برده‌اند. سعدی شیرازی ازجمله شخصیت‌های برجستۀ ادبیات فارسی است که بارها درآثارش ازمضامین گوهربار کلام الهی بهره برده و آیات قرآنی را چون نگینی، زینت‌بخش سخن و کلام نغز و شیرین خود نموده تا به مدد احادیث نبوی، قصص و آیات الهی خواننده را به شناخت اخلاقیات و ارزشهای انسانی وانجام عمل نیک فراخواند «احسن کما احسن الله الیک»، به همین خاطر نام شیخ اجل سعدی شیرازی نه تنها در دنیای ادبیات بلکه بر جراید عالم به عنوان معلم اخلاق و مصلح جامعه جاودان مانده و آثارش در طول زمان به زبانهای گوناگون ترجمه شده است. در مقاله حاضر ضمن بررسی تحلیلی ترجمۀ مضامین قرآنی گلستان در ترجمه‌های «فریدریش روزن، دیتر بلمن و رودلف گلپک» به این موضوع نیز پرداخته می‌شود که آیا این مترجمان به تاثیرکلام الهی در آثار سعدی واقف بوده و در ترجمه‌های خود به این آیات اشاره کرده‌اند.
)