مریم معین خرازی؛ دکتر کیهان بهمنی
چکیده
رویکرد انتقادی غذامحور یک حوزه‌ی جدید است که توجه بسیاری از پژوهش‌گران را به خود معطوف داشته است. اهمیت فرهنگی جایگاه غذا و موارد مربوط به آن در متون ادبی معمولاً با موضوعاتی چون جنسیت، طبقه اجتماعی و نژاد مرتبط است. این پژوهش، تلاش دارد تا رابطه‌ی بین غذا و هویت را در رمان ختمی ارغوانی (2003) اثر چیماماندا انگزی آدیچی با استفاده از ...
بیشتر
رویکرد انتقادی غذامحور یک حوزه‌ی جدید است که توجه بسیاری از پژوهش‌گران را به خود معطوف داشته است. اهمیت فرهنگی جایگاه غذا و موارد مربوط به آن در متون ادبی معمولاً با موضوعاتی چون جنسیت، طبقه اجتماعی و نژاد مرتبط است. این پژوهش، تلاش دارد تا رابطه‌ی بین غذا و هویت را در رمان ختمی ارغوانی (2003) اثر چیماماندا انگزی آدیچی با استفاده از نظرات جامعه شناسی پییر بوردیو به ویژه در کتاب تمایز (1984) بررسی نماید. بوردیو با استفاده از کلیدواژه‌های خود همچون عادت‌واره، انواع سرمایه، و میدان توضیح می‌دهد که چرا و چگونه افرادی با جایگاه اجتماعی مشابه دارای سلایق، سبک زندگی و اعمال مشابهی هستند. عمل فرد تحت تاثیر رابطه بین عادت واره، میدان، و سایر انواع سرمایه از جمله اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، و نمادین شکل می‌گیرد. بنابراین، نوع تغذیه و طرز غذا خوردن در بین اقشار مختلف جامعه نمایان‌گر عقاید، ارزش‌ها، موضع‌گیری‌ها، و موقعیت اجتماعی افراد است. بوردیو در مطالعات خود، سلیقه‌های مختلف و تفاوت‌هایی که در حوزه‌ی مصرف در طبقه‌های مختلف جامعه دیده می‌شود را بررسی می‌کند و الگوی مصرف طبقه‌ی کارگر و ضعیف جامعه را سلیقه‌ی ناشی از جبر و الگوی مصرف طبقه‌های متوسط و بالای جامعه را سلیقه‌ی ناشی از تجمل می‌نامد. در این مقاله نشان داده می‌شود که چگونه این نویسنده‌ی برجسته نیجریه‌ای با ارائه‌ی تصاویرغذا و آشپزی، نوع سلیقه، منطق عمل و هویت فرهنگی افراد را از منظر موقعیت اجتماعی‌شان نشان می‌دهد.
