زهرا طاهری
چکیده
مقالۀ حاضر به بررسی ظهور پدیدۀ «کمپ» و بازپیدایش شخصیت «هومو ساکر» در عصر حاضر میپردازد. نویسنده با استفاده از رویکرد مطالعات فرهنگی چپنوگرا و بهرهگیری از نظریات منتقدانی نظیر جورجیو آگامبن و تمرکز بر موضوعاتی نظیر «زیست- سیاست» و «قلمرو نامرئی» درپی پاسخ به این پرسش بنیادی است که چگونه گفتمان ...
بیشتر
مقالۀ حاضر به بررسی ظهور پدیدۀ «کمپ» و بازپیدایش شخصیت «هومو ساکر» در عصر حاضر میپردازد. نویسنده با استفاده از رویکرد مطالعات فرهنگی چپنوگرا و بهرهگیری از نظریات منتقدانی نظیر جورجیو آگامبن و تمرکز بر موضوعاتی نظیر «زیست- سیاست» و «قلمرو نامرئی» درپی پاسخ به این پرسش بنیادی است که چگونه گفتمان نئولیبرالیسمی قدرت در غرب پسا- استعمار توانسته با سوء استفاده از مفهوم «وضعیت استثنایی» نوع متفاوتی از «نژادپرستی» را به نمایش بگذارد؟ بدین منظور کتاب در آشپزخانه (2009) اثر برجسته مونیکا علی، نویسندۀ معاصر بنگلادشی- انگلیسی بررسی میشود تا با تمرکز بر تاثیر «وضعیت استثنایی» بر مقولۀهای «حیات طبیعی» و «حیات مدنی» به چگونگی بازظهور مفهوم «حیات برهنه» در عصر حاضر بپردازد. چنین استدلال میشود که با «سیاسیشدن» مقولۀ حیات طبیعی در دو دهۀ اخیر، نهتنها جامعه غربی به «کمپی» تقلیل داده شده که در آن قراردادهای سنتی«شمول/حذف» امری «سیال» بهشمار میروند، بلکه سوژۀ مدرنیته نیز با اسارت در برزخ دوانگارههای «شهروند/ اجنبی»، «خود/ دیگری» و «انسان/ حیوان» هرلحظه پتانسیل تبدیلشدن به هومو ساکر و در نتیجه «دشمن ملی» را دارا است