Critical Language and Literary Studies
شکسپیر و قرآن: تراژدی مذهبی هملت و تحول نفس در انسان رنسانس

فهیمه خلیلی تیلمی؛ جلال سخنور

دوره 19، شماره 28 ، مرداد 1401، ، صفحه 103-126

https://doi.org/10.52547/clls.19.28.103

چکیده
  ویلیام شکسپیر، نویسنده رنسانس، متاثر ازکتاب مقدس، روابط انگلستان و اسلام از قرون وسطی-صلیبی تا رنسانس، وآشنا با زبان لاتین، با مناقشات متعدد مذهبی، گفتمان جدید اسلامی را درتراژدی هملت آغاز می کند که برپایه قرآن کریم می باشد. در این گفتمان مذهبی، معرفت انسان دررنسانس، مخلوق خدای پاک و منزه، بر مبنای رذیلت و فضیلت نفس است. بنابراین، ...  بیشتر

در جستجوی شبکه های تصویری و کلامی متن بیگانه اثر آلبر کامو

علی عباسی

دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389

چکیده
  آلبر کامو (رمان نویس، نویسنده ی تئاتر و فیلسوف فلسفه ی پوچی)، برخلاف فلاسفه که غالباً از زبانی ارجاعی بر بیان فلسفه خود سود می جویند، اضطراب و حس پوچی انسان را که از برخورد انسان با جهان و جدایی بین آن دو حاصل می شود با زبانی که کارکرد آن هم ارجاعی و هم ادبی است معرفی می کند. نگارنده مقاله، تلاش دارد این فلسفه را از میان یکی از رمان های ...  بیشتر

مبانی تئاتر ارسطوئی با استناد به نمایشنامۀ «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس

ابراهیم استارمی

دوره 2، شماره 1 ، اسفند 1388

چکیده
  ادبیات نمایشی که ریشۀ آن به پنج قرن قبل از میلاد مسیح بر می‏گردد، در کنار ادبیات روایی و غنایی یکی از شاخه‏های اصلی ادبیات محسوب می‏شود که از زمان ارسطو، فیلسوف بزرگ یونان، تا قرن هیجدهم میلادی به دو ژانر اصلی تراژدی و کمدی تقسیم ‏شد. یکی از مشهور‏ترین نمایشنامه‏های جهان، بی‏شک «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس است که بهترین نمونۀ یک تئاتر ...  بیشتر