سیده یاسمن قدسی؛ نرگس منتخبی بخت ور؛ راضیه اسلامیه
چکیده
این پژوهش به دو شاعری می پردازد که شعر خود را در دوران پس از جنگ سرد سروده اند. کارولین فورشه و فادی جودا از جمله کسانی هستند که زندگی شان پس از بازدیدشان از مناطق جنگی در سراسر جهان، تغییر کرد. شاعر اول را شناخته شده، و دیگری را به عنوان پزشکی که تحصیلات آکادمیک ادبی ندارد در نظر میگیرند. با وجود اینکه هر دو شاعر در آمریکا به دنیا آمده ...
بیشتر
این پژوهش به دو شاعری می پردازد که شعر خود را در دوران پس از جنگ سرد سروده اند. کارولین فورشه و فادی جودا از جمله کسانی هستند که زندگی شان پس از بازدیدشان از مناطق جنگی در سراسر جهان، تغییر کرد. شاعر اول را شناخته شده، و دیگری را به عنوان پزشکی که تحصیلات آکادمیک ادبی ندارد در نظر میگیرند. با وجود اینکه هر دو شاعر در آمریکا به دنیا آمده اند، اصالت اروپای شرقی و خاورمیانه ای، طرز فکر و نگارششان را نسبت به دیگر ادیبان آمریکایی متمایز کرد. بررسی اشعار آنها، با استفاده از کلمه کلیدی «شاهدان سطح دوم» ابداع شده توسط دوری لاب که شخصاً حادثه را از نزدیک تجربه کرده بود، و همچنین «شعر شاهد»، اصطلاحی که کارولین فورشه مطرح کرده است، دلالت بر میزان آسیبی دارد که فرد در صورت مشاهده بحرانها یا اخبار آسیب زا، از آن رنج می برد. از این تحلیل می توان چنین نتیجه گرفت که صرف شعر سرودن پایان کار شاعر نیست، بلکه شعر سرایی راه را برای ارتباط با افراد آسیب دیده تر هموار می کند و از این طریق شاعر به رسالت خود کمال می بخشد و در برخی موارد، به روشی هماهنگ ترومای خود را نیز درمان کنند.
