سپیده کریمی حیدری؛ لیلا شوبیری؛ حمیدرضا شعیری؛ کریم حیاتی آشتیانی
چکیده
یادگیری و به خاطرسپاری واژگان از موضوعات مهم در حوزه‌ی آموزش زبان است. پس از فراز و فرودهایی که شیوه‌های آموزشی پشت سر گذاشته‌اند، امروزه ساده و سودمند‌تر کردن یادگیری با استفاده از نقشه ذهنی به عنوان ابزاری مؤثر قلمداد می‌شود. در پژوهش حاضر به بررسی این موضوع می‌پردازیم که چگونه نقشه‌ی ذهنی با هدف پرورش استدلال و تقویت مهارت‌های ...
بیشتر
یادگیری و به خاطرسپاری واژگان از موضوعات مهم در حوزه‌ی آموزش زبان است. پس از فراز و فرودهایی که شیوه‌های آموزشی پشت سر گذاشته‌اند، امروزه ساده و سودمند‌تر کردن یادگیری با استفاده از نقشه ذهنی به عنوان ابزاری مؤثر قلمداد می‌شود. در پژوهش حاضر به بررسی این موضوع می‌پردازیم که چگونه نقشه‌ی ذهنی با هدف پرورش استدلال و تقویت مهارت‌های زبانی کودکان و نوجوانان فرانسه‌آموز بر یادگیری واژگان متن داستانی تأثیر می‌گذارد. هدف بررسی تأثیر اجرای روش نقشه‌ی ذهنی برای یادگیری واژگان متون داستانی نزد کودکان و نوجوانان است. جهت بررسی رویکرد فوق 50 کودک و نوجوان زبان‌آموز فرانسه از میان دختران و پسران ایرانی به شیوه‌ی خوشه‌ای و تصادفی انتخاب شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی بوده و جامعه‌ی آماری به 2 گروه 25 نفره کنترل و آزمایش تقسیم شد و پیش از آموزش از هر دو گروه آزمون پیش‌آزمون به عمل آمد. برای بررسی تأثیر الگوی نقشه ذهنی به مدت 5 هفته و طی 5 جلسه با گروه آزمایش به خوانش داستانهای ویلیام پوآر نوشته‌ی ژان کلود لومه پرداختیم و واژگان جدید را با اجرای روش نقشه‌ی ذهنی در گروه آزمایش تدریس کردیم. در گروه کنترل نیز طی همان تعداد جلسات آموزش کلمات کتاب فوق را به سبک سنتی اجرا کردیم و کلمات تازه را به شیوه‌ی خطی و نوشتن مترادف‌ها در پایان متن آوردیم و در پایان آزمون پس‌آزمون را از دو گروه فوق به عمل آوردیم. داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری شد و یافته‌ها تأثیر نقشه ذهنی بر یادگیری واژگان متون داستانی را جهت پرورش توانش استدلالی و تقویت مهارت‌های زبانی تأیید کرد.
نعمت‌الله ایرانزاده؛ حمیدرضا شعیری؛ نصیراحمد آرین
چکیده
پژوهشِ حاضر، فرایندِ حرکت استعلایی سوژۀ بُوشی رمان سکه-ای که سلیمان یافت را با رویکرد نشانه- معناشناسی بُوشی ایرو تاراستی و شعیری بررسی می‌کند. از منظر نشانه- معناشناسی بُوشی، سوژه؛ کنشگری است که پیوسته در حال عبور و مرور میان دازاین و استعلا است. این حرکتِ سوژه تا زمانی ادامه دارد که او مجهز به فعل وجهی(مُدال) «دانستن» شود و با ...
بیشتر
پژوهشِ حاضر، فرایندِ حرکت استعلایی سوژۀ بُوشی رمان سکه-ای که سلیمان یافت را با رویکرد نشانه- معناشناسی بُوشی ایرو تاراستی و شعیری بررسی می‌کند. از منظر نشانه- معناشناسی بُوشی، سوژه؛ کنشگری است که پیوسته در حال عبور و مرور میان دازاین و استعلا است. این حرکتِ سوژه تا زمانی ادامه دارد که او مجهز به فعل وجهی(مُدال) «دانستن» شود و با عبور از دازاین‌های مختلف، خود را به دازاین استعلایی یا کمال برساند. هدف اصلی پژوهش این است که ببینیم چگونه سوژۀ هستنده(کنش‌گر اصلی رمان) مسیر حرکت استعلایی در وضعیت‌های دازاینی مختلف را طی می‌کند و چه نیرویی باعث می‌شود که از یک وضعیتِ هستندگی به وضعیتِ هستندگی جدیدی برسد. فرض اصلی پژوهش این است که سوژۀ هستنده(سلیمان) با دخالت نیروهای متفاوت و افعال وجهی، از وضعیت «هیچ» عبور و در مسیر استعلا قرار می‌گیرد تا در برابر وضعیت موجود خویش طغیان کند و وارد نخستین دازاین شود. سپس، با گذر از ساحت‌های حضور مختلف، به استعلا و کمال برسد. این کنش استعلایی در رمان مورد نظر، گفتمان بوشی تولید می‌کند. گفتمانی که در آن حضور سوژۀ هستنده از هرچیز دیگر مهم‌تر است. نتیجۀ پژوهش نشان می‌دهد که در این رمان با معناهای امن و تضمین‌شده، دنیای عاری از هر نوع رابطۀ حسی- ادراکی و سوژۀ منجمد مواجه نیستیم، بلکه تولید معنا و فرایند نشانگی متن بازبسته به حضور و حرکت استعلایی سوژۀ هستنده است. سوژه‌ای که دست به کنش استعلایی می‌زند و باعث تکوین سه نوع نشانه(پیشا-دازاین، دازاین و پسا-دازاین) در متن می‌گردد.
