درد و رنج و ناخشنودی انسان از شرایط زندگی در آ ثار بوریس ویان

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز

چکیده

نخستین اثر بوریس ویان در طی جنگ جهانی دوم نوشته شده اما او مستقیماً تحت تأثیر جنگ نبوده است. اساساً طرز فکر خودمحور او مانع از وابستگی وی به هر گونه مکتب و جهان بینی گروهی می­شود به همین دلیل هم عقاید و افکارش برخلاف نویسندگان بزرگی چون سارتر وکامو است.سارتر با توسل به آزادی می­تواند تا حدی به زندگی پوچ، سرزندگی دهد اما آزادی نمی­تواند پوچی زندگی را از نظر ویان تغییر دهد. او برای رهایی از این پوچی نخست به خود انسان متوسل می­شود تا ناخشنودی و درد و رنج زمانه را تقلیل دهد و شرایط انسانی را بهتر و قابل تحمل­تر کند. اما انسان نمی­تواند ناخشنودی و بی­معنایی زندگی را از خود دور کند  پس به دنبال وسیله­ی دیگری برای بیرون رفتن از درد و رنج است. ابتدا به انسان و عشق توجه می­کند اما این­ها پاسخی برای این ناخشنودی و بی­معنایی زندگی نیستند. سپس به اشیاء توجه می­کند تا از پوچی رهایی یابد و بعد از آن نیز به دوست ویار متوسل می­شود. اما هیچکدام نمی­توانند پاسخی برای پوچی زندگی بیابند. همانطور که آنان خشونت را جزئی از زندگی خود می­داند، اشیاء نیز همانقدر خشن و ظالم هستند. یار و همراه نیز نمی­تواند او را از پوچی زندگی نجات دهد. سرنوشتِ انسان، مرگ، ناامیدی، ناکامی و شکست است و هیچگاه نمی­توان از آن خلاصی یافت. آنچه که سراسر رمان ویان را در برمی­گیرد ناامیدی انسان است و به شکلی ناخودآگاه متأثر از دوجنگ جهانی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

درد و رنج و ناخشنودی انسان از شرایط زندگی در آثار بوریس ویان

چکیده [English]

Abstract

Boris Vian’s first book was written during the Second World War, however, he has not been directly influenced by it. Basically, his self-centredness prevents him from dependence on any school of thought or world view. That is why his thoughts and ideology greatly differs from authors such as Sartre or Camus. Sartre managed to add the element of joy to the absurdity of life through resorting to freedom, but freedom of life can not change this absurdity for Vian. To free himself from this feeling, Vian turns to man himself to reduce this suffering and pain, and to ameliorate the stance of man, to make it tolerable. Nevertheless, man can not free himself from dissatisfaction and meaninglessness of life. He therefore seeks another means to save himself from this suffering. He first pays attention to love and man, but these are not the remedies for this dissatisfaction. Then he focuses on objects and things, then to friends and lovers, but none of these is the answer for this vanity of life. Just like man who regards violence as an inseparable aspect of life, object can also be as tough and cruel. Friends and lovers too, are as vain. Death, disappointment, and failure, this is man’s fate, and he can never save himself. All thorough the novel, man’s disappointment haunts him, and subconsciously is affected by the two world wars.

کلیدواژه‌ها [English]

  • پوچ گرایی
  • درد و رنج
  • ناخشنودی
  • شرایط انسانی
  • شکست
  • ناکامی
  • مرگ

مراجع

  1. Arnaud, Noël, Le Major, Revue Bizarre, XXXIX-XL, Paris, 1966.
  2. Baudin, Henri, « Le Double et ses metamorphoses dans les romans de Boris Vian », Bizarre, Paris, 1960.
  3. Kast, Pierre, Boris Vian, Pauvert, Paris, 1962.
  4. Noakes, David, Boris Vian, Éditions Universitaires, Paris, 1964.
  5. Prunier, Michel, Sur le Kean de Sartre, Approche d’une theorie de l’acteur, Paris, 1982.
  6. Vian Boris, L’Arrache-Cœur, J.J. Pauvert, Paris, 1962.
  7. _________, L’Automne à Pekin, Le Scorpion, Plon, Paris, 1964.
  8. _________, L’Approche discrète de l’objet, Les Dossiers Acenonètes du collège de Pataphysique, Paris, 1948.
  9. _________, L’Ecume des Jours, Gallimard, Paris, 1963.
  10. _________, Les Fourmis, Le Scorpion, Paris, 1966.
  11. _________, L’Herbe Rouge, Toutain, J.J.Pauvert, Paris, 1962.
  12. Vree, Freddy de, Boris Vian, Le Terrain vague, Paris, 1965.
نقد زبان و ادبیات خارجی
دوره 10، شماره 14 - شماره پیاپی 14
اردیبهشت 1394
صفحه 215-229

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار