سنندج، بلوار پاسداران، دانشگاه کردستان، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی کدپستی:
چکیده
با توجه به موقعیت آفریقایی ـ آمریکاییها در جامعه آمریکا، مسئله هویت در ادبیات آفریقایی ـ آمریکایی همواره یکی از دغدغههای اصلی(و شاید هم بزرگترین دغدغه) نویسندگان، شاعران و نمایشنامهنویسان آفریقایی ـ آمریکایی بوده است. در این میان، تونی موریسون در مقام نویسنده آفریقایی ـ آمریکایی زن ازرابطه تعین بین فرهنگ غالب و مغلوب فراتر رفته و هویت را در رمانهایش در درون خود جامعه آفریقایی ـ آمریکاییها مسئلهساز میکند. در همین راستا، مقاله حاضر به بررسی فرایند هویتسازی در رمان بهشت (1997)، هفتمین اثر تونی موریسون میپردازد. از آنجا که هویت امری بسیط و تکساحتی نیست، پژوهش حاضر از نظریه گفتمان لاکلو وموف و مفاهیم تحلیلی آن و زبانشناسی نقشگرای هالیدی به عنوان چارچوبنظری پژوهش استفاده کرد. پس از تحلیل زبانی و گفتمانی رمان، این نتیجه حاصل میشود که هویت بر بستری از تعین مفرط گفتمانها، کنشهای گفتمانی و مناسبات قدرت شکل گرفته و پیچدهتر، فراترو ناپایدارتر از مطلقهای نژادی و مقولههای فرهنگی است.