بستن یا نبستن، مسأله این است: بستارگریزی واسازانه ی سم شپارد در نمایش دروغ ذهن

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

در صحنه ی نمایش های سم شپارد، همانند جهان فلسفی ژاک دریدا، هیچ پدیده ای امر مسلم و حتمی تلقی نمی شود بلکه منظره مملو از تصاویر شناور، صحنه های ناتمام و ناپیوستگی است. از این روست که به کارگیری رویکردهای سنتی برای استخراج معنی از چنین متونی که ذاتا در مقابل چنین راهبردهایی مقاومت می کنند، بیهوده می نماید. لذا اگر هیچ یک از روشهای رایج و معمول قادر به رمزگشایی ماهیت گسیخته و مبهم آثار شپارد نیست، ضروری و منطقی است که به این متون از منظری نگریست که خود واهمه ای از عدم قطعیت و ابهام نداشته و از عدم امکان دستیابی به معنایی قطعی و نهایی و "معتبر" مایوس نمی شود و این روش همانا رهیافت "واسازی" است. شپارد با مقاومت در برابر خلق متون "کامل" و "تمام،" یکی از مفاهیم کلیدی فلسفه ی واسازی را به ذهن متبادر می کند و آن مفهوم "بستار" است که از نگاه عالمان معتقد به واسازی، سرکوبگر فرایند نقد است؛ آشکارسازی، توضیح و تبیین حساسیت شپارد به اجتناب و یا گریز از  چنین عامل سرکوبگری هدف این جستار است بدین ترتیب که پژوهشگر می کوشد که ضمن مطالعه ی نمایش دروغ ذهن نشان دهد که چگونه شپارد که سرسپرده ی اندیشه ای است که به پایان ناپذیری، ناپایداری و بلاتکلیفی معنا معتقد است، نمایشنامه هایش را بدون محدود نمودن خوانشهای محتمل و ممکن به پایان می برد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

To Close or Not to Close, That Is the Question: Sam Shepard’s Deconstructive Evasion of Closure in A Lie of the Mind

چکیده [English]

Sam Shepard’s dramatic vision, like Jacques Derrida’s philosophy, observes not a world securely supported by metaphysical certainties, but one of discards and throwaways appeased by landscapes filled with fragments and debris. It is, therefore, pointless to employ traditional methodologies to extract meaning out of a drama designed to resist this sort of interpretive strategy. If there is no methodology capable of resolving the fractured and indeterminate nature of Shepard’s drama, then it is essential to approach these plays from a perspective (deconstruction) that is unafraid of uncertainty and is not disappointed by an inability to arrive at a final and authoritative reading. Shepard’s resistance against the urge to create “closed” and “finished” texts reminds one of a major subject of poststructuralist/deconstructive concern: “closure,” which—because it stifles the interpretive process—must be recognized and avoided. This article is devoted to the examination of how Shepard, who is committed to an artistic vision that accepts indeterminacy, manages to end a play without limiting its interpretive possibilities; A Lie of the Mind is the text which will be studied to that end.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sam Shepard-deconstruction-closure-A Lie of the Mind
  1. Almereyda, Michael. “Sam Shepard: The All-American Cultural Icon at 50.” Arena (May/June 2004): 62–69.
  2. Atkins, G. Douglas. Reading Deconstruction / Deconstructive Reading. Lexington: UP of Kentucky, 1983.
  3. Bottoms, Stephen J. “The Theatre of Sam Shepard, States of Crisis.” Diss. University of East Anglia, 2010.
  4. Chubb, Kenneth. “Metaphors, Mad Dogs, and Old Time Cowboys: Interview with Sam Shepard.” American Dreams: The Imagination of Sam Shepard. Ed. Bonnie Marranca. New York: Performing Arts Journal Press, 1981. 187-209.
  5. Derrida, Jacques. Speech and Phenomena. Trans. David B. Allison. Evanston: Northwestern UP, 1973.
  6. ----------. Writing and Difference. Trans. Alan Bass. London: Routledge, 2005.
  7. Hart, Lynda. Sam Shepard’s Metaphorical Stages. Westport: Greenwood, 1987.
  8. Hartman, Geoffrey. Criticism in the Wilderness. New Haven: Yale UP, 1980.
  9. ----------. Saving the Text: Literature/Derrida/Philosophy. Baltimore: Johns Hopkins UP, 1981.
  10. Roudane, Matthew. “Shepard on Shepard: An Interview.” The Cambridge Companion to Sam Shepard. Ed. Matthew Roudane. Cambridge UP, 2002: 64-80.
  11. Shepard, Sam. A Lie of the Mind. New York: New American Library, 1987.
  12. ----------. “Peter Handke’s Inner Self.” Vanity Fair (September 1984): 106–7.
  13. Shewey, Don. Sam Shepard. New York: Dell, 1999.
  14. Simpson, Mona, Jeanne McCulloch, and Benjamin Howe. “The Art of Theatre XII: Sam Shepard.” The Paris Review 142 (Spring 1997): 204–25.