خوانش دریدایی نهاد ازدواج در نمایشنامه های خوش ساخت فرانسوی و نمایشنامه های جورج برنارد شا

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

مخالفت ژاک دریدا با انحصار گرایی گونه ای (Generic Exclusivity) در "قانون ژانر"، در قالب مفاهیم نظری قانون و ضد قانون مطرح می گردد. او بهترین موضع برای بیان ایده و یا تشکیل هر نوع گونه ای را در فضایی چندگانه تعریف کرده است. این فضا در اصل فضای میان یک قانون و ضد قانونش می باشد. در تحقیق پیش رو، موضع چندگانه جورج برنارد شا در قبال ازدواج در نمایشنامه های خوش ساختش بوسیله چارچوب نظری دریدا مورد خوانش قرار می گیرد. برای این مهم، ابتدا منتخبی از نمایشنامه های خوش ساخت فرانسوی مورد بررسی قرار می گیرد تا بتوان دیدگاه ثابت گرای این نمایش ها را مبنی بر برون همسری و درون همسری در قالب قانون و ضد قانون نظریه دریدا قرار داد. سپس دیدگاه چندگانه نمایشنامه های خوش ساخت شا بررسی می گردد و با در نظر گرفتن جایگاه های نظریه های برون همسری و درون همسری نمایشنامه های خوش ساخته فرانسوی در چارچوب نظریه دریدا، دیدگاه چندگانه شا در فضای میانی این دو جایگاه قرار می گیرد. طی این خوانش، علاوه بر مشاهده تسلط شا به سنت نمایشنامه نویسی خوش ساخت، فرار ایشان از این سنت نیز مطرح می گردد. این فرار در مثال های آورده شده تحقیق، تحقق خوانش های انتقادی شا از شرایط فکری، اجتماعی و مذهبی زمان را نمایانگر می سازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

ندارد

چکیده [English]

In Jacques Derrida's "The Law of Genre", his opposition with generic exclusivity is materialized through "law" and "counter law" concepts. He believes that the best position for enunciating any kind of generic specification would be an aporetic position between "law" and "counter law" positions. In the present study, the ambivalent position of George Bernard Shaw's plays towards the institution of marriage will be studied though utilization of such Derridean theoretical framework. For materialization of the theoretical framework, a number of French well-made plays will be considered so that their endogamic and exogamic positions towards the issue of marriage can be regarded as the "law" and "counter law" Derridean positions. Taking these fixed and unitary positions in French well-made plays into account, Shaw's ambivalent regard towards the institution of marriage will be positioned in the aporetic space between endogamic and exogamic positions. In the present study, Shaw's mastery of well-made techniques will be explicated and at the same time, his escape from those techniques will be represented. Such escape depicts Shaw's critical attitude towards intellectual, social and religious trends of his contemporary time

کلیدواژه‌ها [English]

  • scribe
  • Sardou
  • Augier
  • Well-Made
  • Endogamy
  • Exogamy
  1. Archer, William. Play Making: A Manuel of Craftsmanship. Boston: Small, Maynard and Company Publishers, 1912.
  2. Berst, Charles A. “Romance and Reality in Arms and the Man”. Modern Language Quarterly, Vol. 27, Issue 2, 1966: pp. 197-211.
  3. Briggs, Charles L. and Richard Bauman. “Genre, Intertextuality and Social Power”. Perspective: Journal of Linguistic Anthropology, 1992: pp. 131-172.
  4. Chandler, Daniel. "An Introduction to Genre Theory." 1997. The Media and Communications Studies Site. U of Wales, Aberystwyth. 19 Sept. 2000.
  5. Clark, Barrett, Trans. Four Plays by Emile Augier. New York: The Plimpton Press, 1915.
  6. Derrida, Jacques. “The Law of Genre”, Trans. Avital Ronell. Critical Inquiry, Vol. 7, No. 1, 1980: pp. 55-81.
  7. Fitch, Girdler B. “Emile Augier and the Intrusion Plot”. PMLA, Vol. 63, Issue 1, 1948: pp. 274-280.
  8. Hart, Jerome Alfred, Ed. Sardou and the Sardou Play. Philadelphia: J.B. Lippincott Company, 1913.
  9. Innes, Christopher. The Cambridge Companion to George Bernard Shaw. London: Cambridge University Press, 1998.
  10. John, Christopher St. Ellen Terry and Bernard Shaw: A Correspondence. London: William Clowes and Sons Limited, 1949.
  11. McDowell, Fredrick P.W. “The Widower’s Houses: A Play for the 1890’s and the 1990’s” Shaw, Vol. 14, 1992: pp. 213-240.
  12. Montague, C.E. Dramatic Values. London: Methuen and Co. Limited, 1911.
  13. Morikawa, Hiashi. “Widower’s Houses: Shaw’s Spin on Das Rheingold”. Shaw, Vol. 31, 2011: 46-58.
  14. Shaw, George Bernard. “Plays Pleasant.” London: Penguin Publishing, 1898.
  15. ---------------------------- “Plays Unpleasant.” London: Penguin Publishing, 1946.
  16. ---------------------------- Three Plays for Puritans. London: Penguin Publishing, 1946.
  17. Stanton, Stephen S. Camille and Other Plays. New York: Hill and Wang Inc., 1957.
  18. --------- “Shaw’s Debt to Scribe”. PMLA, Vol. 76, Issue 5, 1961: pp. 575-585.
  19. Taylor, John Russell. The Rise and Fall of Well-Made Play. New York: Hill and Wang Inc., 1967.
  20. Tchaprazov, Stoyan. “The Bulgarians of Bernard Shaw’s Arms and the Man”. Shaw, Vol. 31, 2011: pp. 71-88.
  21. Williams, Simon. “The Well-Made Play”. Opera Quarterly, Vol. 3, No. 4, 1985: pp. 1909-1934