Critical Language and Literary Studies
آلوده‌انگاری، رویارویی با امرِ آلوده و تکوینِ هویتِ مردانه در نمایشنامه‌ی هملت از دیدگاه جولیا کریستوا

رخشنده نبی‌زاده نودهی؛ شیده احمدزاده هروی

دوره 17، شماره 24 ، شهریور 1399، ، صفحه 307-326

https://doi.org/10.29252/clls.17.24.307

چکیده
  شماری از به‌ یادماندنی‌ترین شخصیت‌های نمایشی در آثارِ ویلیام شکسپیر دچارِ آشفتگیِ روانی هستند. با بررسی و تحلیلِ معضلاتِ روحیِ این شخصیت‌ها بر اساسِ دیدگاه‌های نوینِ علمِ روان‌شناسی می‌توان دریافت که بسیاری از تشویش‌های ذهنیِ آن‌ها از مسائلِ مربوط به بدن سرچشمه می‌گیرد. فرآیندِ شکل‌گیریِ فردیت اساساً در گرویِ اطمینانِ سوژه ...  بیشتر

بازتاب هنر نمایشنامه نویسی شکسپیر در تراژدی مرزنشینان اثر ویلیام وردزورث

مرتضی لک

دوره 16، شماره 22 ، خرداد 1398، ، صفحه 213-238

https://doi.org/10.29252/clls.16.22.213

چکیده
  عصر رنسانس انگلستان همواره به عنوان عرصه ای بی بدیل برای خلاقیت ادبی در ادوار پس از خودش مطرح بوده است. در دوران زمامداری چهل و پنج سالۀ ملکه الیزابت اول، از 1558 تا 1603، و نیز دوره پادشاهی جیمز اول که از سال 1603 تا 1625 به طول انجامید، فرهنگ، هنر و ادب انگلستان دستخوش تحولاتی و پیشرفت­هایی شگرف شد که حاصل آن، پدیداری شخصیتهایی چون شکسپیر، ...  بیشتر

جلوه‌هایِ امرِ نشانه‌‌ای در ساحتِ نمادین: خوانشِ گفتمانِ جنون در سه تراژدیِ برجسته‌ی ویلیام شکسپیر از دیدگاه‌ِ جولیا کریستوا

رخشنده نبی زاده نودهی؛ شیده احمدزاده هروی

دوره 15، شماره 20 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 221-243

چکیده
  چکیدهمضمون جنون و جلوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آن از دیرباز در آثارِ ادبی به اشکالِ مختلف ترسیم و توصیف شده است. شکسپیر یکی از نویسندگانی است که این پدیده را در تعدادی از تراژدی‌های خود از طریقِ آفرینش و معرفیِ چند شخصیتِ پیچیده بازنمایی کرده است. پرداخت و برداشتِ او از این پدیده را بسیاری از منتقدان نوآورانه و به دور از باورهایِ ...  بیشتر