2024-03-29T09:23:38Z
https://clls.sbu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=14572
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
نقد تفسیری یا نقد توصیفی؟ (تأثیر نقد بر خلاقیت های ادبی)
الله شکر
اسداللهی
محسن
آسیب پور
نظریه جدید نقد با زیر سوال بردن نقد سنتی که در طول قرون متمادی بر تحلیل های ادبی سایه افکنده بود، سعی در به چالش کشیدن حقیقتی دارد که این نقد مدعی کشف آن است. تشویق به تفکر دوباره در معنای حقیقت و معرفی آن به عنوان موضوعی خارج از حیطه کارکرد نقد سنتی و یا هر نوع نقد دیگر، فلسفه ای است که نقد جدید را رو در روی رقیب قدیمی و سرسخت خود قرار می دهد. پذیرش اصل "عدم امکان دریافت حقیقت" منتقد جدید را به سوی تعبیر یک اثر از نقطه نظر خاص خود هدایت می کند. بدین ترتیب او به جستجوی انسجامی در متن می پردازد که بتواند تعبیر ذهنی او را از یکی از نقطه نظر های زبانشناسانه، روانکاوانه، قوم شناختانه یا ... توجیه کند. در این مقاله قصد داریم ضمن مطالعه اصول نقد های سنتی و جدید، به مقایسه کاربرد آنها در ادبیات بپردازیم. سعی خوهد شد با تکیه بر نظریات منتقدان بزرگ، آرای نقد جدیدو افقی را که این نقد از طریق خوانش آزادانه اثر بر ادبیات می گشاید، مورد کنکاش قرار دهیم.
Literature
Truth
New Criticism
Descriptive Criticism
reading
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99254_22a3df742032cc77b0be28986006979c.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
بررسی کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 87 دورۀ ابتدایی از نظر میزان هماهنگی در استفاده از آوای میانجی /j/ به شکل حرف «ی» یا همزه «ء»
سید حمید
هاشمی
در این کار پژوهشی تمام کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 1387 دورۀ ابتدایی کلمه به کلمه بررسی شده است. در این بررسی، کلماتی که در آنها آوای «ی» میانجی و یا همزه به کار رفته است مورد توجّه قرار گرفته و میزان یکسان بودن املایی و شیوهی نگارش و میزان هماهنگ بودن کتابهای مختلف سالهای مختلف مقایسه شدهاند. گردآوری دادهها از طریق بررسی تک تک کلمات کتابهای مذکور صورت پذیرفته است. با توجه به نوع تحقیق، نحوۀ گردآوری دادهها و تجزیّه و تحلیل آنها، روش انجام کار توصیفی است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 1387 دورۀ ابتدایی میباشد و با توجّه به اینکه تمام کلمات کتابها مورد بررسی قرارگرفته، حجم نمونه نیز تمام کتابهای فوق بوده و نمونهگیری انجام نشده است. تجزیّه وتحلیل دادهها از طریق مشخص کردن فراوانی و درصد ناهماهنگیهای مربوط به آوای «ی» میانجی و همزه صورت پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در تعدادی از کتابهای درسی و همچنین در بین آنها در مقایسه با یکدیگر ناهماهنگیهایی از نظر نحوۀ اتّصال پایه واژه-ها در کلمات مرکّب وجود دارد.
Text Books
Intrusive Sound
Morpheme
Degree of Coordination
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99258_d7ce481ec740fe846567bfe71618e71e.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
فضا و کارکرد تخیل در اثر ژان ژیونو : شاه سرگرمی ندارد
فرزانه
کریمیان
آثار ژان ژیونو را میتوان از منشور دوگانهی روانشناسی و رویکرد انتقادی مربوط به تخیل گذراند و با توجه به تأثیر گاستون باشلار و ژیلبر دوران مطالعه کرد. ژیونو از جنگ جهانی اول که در آن شرکت جست جراحتهای روحی قابل توجهی برداشت و اتهام همدستی او با آلمانیهای نازی و عدم اجازهی چاپ کتابهایش در دوران جنگ جهانی دوم ضربهی روحی عمیق ومهلکی را بر او وارد آورد. لذا عمدهی آثارش پرده برمیدارند از دغدغهی وضعیت انسان در جهان، ویژگیهای انسان قرن بیست با تجربهی دو جنگ جهانی، تجربهی مرگ و نیستی، نظام تخیلی نویسنده در رویارویی با زمان، اندیشهای که در آن به ویژه فضا، انسان و اشیا حکایت از وحشت وی در مقابل گذر زمان دارند و او را برای رهایی از نیستی یاری میدهند. بنابراین هدف ما در این مقاله، بررسی چگونگی کارکرد تخیل ژیونو از خلال تحلیل چندی از فضاهای ویژهای است از قبیل (هزارتو، کاخ، پلکان و پنجره) در یکی از آثار مهم بعد از جنگ به نام شاه سرگرمی ندارد.
imaginary
global spaces
intermediate spaces
Gaston Bachelard
Gilbert Durant
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99267_1ded1113ee37f5d76380367be9fbef32.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
بررسی نقشمایه نامه در نمایشنامه هملت
هلن
اولیایینیا
در نمایشنامههای شکسپیر نامه نقشی اساسی پیدا می کند و وسیلهای میشود جهت نمایش ویژگیهای شخصیتی شخصیتهای اثر و همچنین افشا و بسط مضامین اصلی نمایشنامه: آنچه نامهها درمورد نویسنده نامه و درباره خوانندگان نامه از طریق واکنش به محتوای آن مینمایانند. افزون بر آن، این نامهها تمهیدی جهت ارائه و بسط مضامین محوری نمایشنامه میشود. در این نمایشنامه، هملت دو نامه مینویسد: یکی به افیلیا که بیانگر احساس و عشق پاک او نسبت به افیلیا است و دیگری نامهای جعلی که موقتاً سرنوشت و مرگ وی را به تأخیر میاندازد، دوستان خیانتکار او را به جزای خویش میرساند و فرصتی به وی میدهد تا مأموریتی را که از طرف روح پدرش به او محول شده به انجام برساند و انتقام پدر را از عموی خود، که قاتل پدر است، بگیرد. در این بحث، نامهی اول مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد تا تأثیر آن را در نمایاندن شخصیت هملت و آنان که به محتوای این نامه واکنش نشان میدهند مورد تأکید قرار دهیم. نامهی دوم نیز بررسی میشود تا اهمیت آن را به عنوان عامل اصلی سرنوشت، مضمون محوری اثر، مورد بررسی قرار دهیم.
Motif of Letters
Hamlet
Characterization
thematic Delineation
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99272_eb60f748896e520196f0118323b09dea.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
بررسی سیر تحول زبانشناسی مقابلهای
پرویز
البرزی
رعنا
رئیسی
در این مقاله به بررسی سیر تحول تاریخی زبانشناسی مقابلهای و اهداف و وظایف آن از آغاز تاکنون پرداخته شده است. بررسی مقابلهای زبان، پیشینهای بس طولانی دارد، زیرا هرگاه زبانها در تقابل با هم قرار میگیرند، با یکدیگر مقایسه میشوند. ولی صرف نظر از کارهای جسته و گریخته اولیه، زبانشناسی مقابلهای درواقع در قرن هیجدهم با مطالعات سر ویلیام جونز انگلیسی به طور جدی آغاز شد. جونز به مقایسهی زبان سانسکریت با زبانهای اروپایی پرداخت و علاقهی زبانشناسان را نسبت به این موضوع برانگیخت. بعد این شاخه از علم زبانشناسی، در چهار گرایش با اهداف متفاوت تکامل پیدا کرد. اولین گرایش که زبانشناسی تطبیقی ـ تاریخی نامیده میشود، به بررسی شباهتهای موجود بین زبانهای خویشاوند میپردازد تا بدین وسیله بتواند زبان اولیه که منشاء زبانهای امروزی است را بازسازی کند. رده شناسی زبان، گرایش دیگر است که بدون توجه به رابطه خویشاوندی، به دستهبندی زبانها براساس ساختار دستوری آنها میپردازد. سومین گرایش، زبانشناسی منطقهای است که به مطالعه زبانهای همجوار موجود در یک منطقه جغرافیایی میپردازد، که با هم نسبت خویشاوندی ندارند، ولی در عین حال شباهتهایی بین آنها وجود دارد. زبانشناسی منطقهای بر آن است این تشابهات را کشف و توجیه کند. سرانجام تجزیه و تحلیل مقابلهای جدیدترین گرایش زبانشناسی مقابلهای است، که به مقوله آموزش زبان میپردازد و سعی میکند به کمک زبان مادری پیشنهادهایی برای تسهیل یادگیری زبان خارجی ارائه کند.
languages-Comparisons
The Historical-Comparing-Linguistics
The Language-Typology
The Areal-Linguistics
The Contrastive Analyses
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99279_bcab5c8d975793d3074a88fbe69ce49d.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
مبانی تئاتر ارسطوئی با استناد به نمایشنامۀ «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس
ابراهیم
استارمی
ادبیات نمایشی که ریشۀ آن به پنج قرن قبل از میلاد مسیح بر میگردد، در کنار ادبیات روایی و غنایی یکی از شاخههای اصلی ادبیات محسوب میشود که از زمان ارسطو، فیلسوف بزرگ یونان، تا قرن هیجدهم میلادی به دو ژانر اصلی تراژدی و کمدی تقسیم شد. یکی از مشهورترین نمایشنامههای جهان، بیشک «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس است که بهترین نمونۀ یک تئاتر ارسطویی محسوب میشود. اساس این نمایشنامه بر پیرنگ استوار است و شالودۀ آن در حقیقت نمایش اراده و عزم شخصیت اصلی آن در یک مناقشۀ دراماتیک است. هدف این شیوۀ نمایشنامهنویسی تزکیۀ احساس است که به وسیلۀ استغراق و برانگیختن حس همدردی و ترس در تماشاگر ایجاد میشود. اینچنین تأثیری، زمانی در تماشاگر ایجاد میشود که قهرمان نمایشنامه با توجه به شخصیت متعادل خود، بر اثر اشتباه و خُسران به بدبختی دچار شود. از اصول دیگر این نوع تئاتر وجود وحدت سهگانه: وحدت پیرنگ، مکان و زمان است، پنج و یا سه پردۀ نمایش و سه قسمت مهم آن (لحظۀ اولین هیجان، لحظۀ غمانگیز و لحظۀ آخرین هیجان) است. نقطۀ اوج نمایشنامه بههمراه بازشناخت، پریپتی و لحظۀ پایان هیجان، از دیگر خصوصیات برجستهی تئاتر ارسطویی محسوب میشوند. این مقاله با استناد به نمایشنامۀ «ادیپ شهریار» مبانی تئاتر ارسطویی را که بر گرفته از کتاب «فن شاعری» است، به تفصیل توضیح میدهد تا دیدگاه ارسطو در مورد ادبیات نمایشی مشخص گردد و خواننده برداشتی جامع راجع به خصوصیات این نوع تئاتر و تأثیر آن برتماشاگر پیدا کند.
Aristotelian drama
tragedy
empathy
plot
three unities
will and deliberation
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99287_a36c0c69c371445f32658126c039b078.pdf
Critical Language and Literary studies
CLLS
20087330
20087330
1388
2
1
مرگ یا جاودانگی تحلیلی روانکاوانه از غزلیات ویلیام شکسپیر
شیده
احمدزاده
غزلیات شکسپیر از برجستهترین غزلیات دوره رنسانس محسوب میشوند. در این اشعار شکسپیر نه تنها فرم ظاهری غزل را با ترکیبی متفاوت از نوع ایتالیایی آن تغییر میدهد که با نگاهی متفاوت از همعصران خود به هویت عشق میپردازد. شکسپیر هویت عشق را با مفاهیمی مانند زمان، زیبایی، مرگ و جاودانگی گره خورده میبیند. در اینجا زمان خطی است و عاشق پیاپی با استفاده از استعارههایی جدید تلاش میکند که زیبایی را ابدیت بخشیده و عشق خود را جاودانه نماید. بدین ترتیب در ظاهر این طور بنظر میرسد که شکسپیر همان پرداخت افلاطونی در رابطة عاشق و معشوق را تکرار مینماید اما در تحلیل روانکاوی ژک لکان میبینیم که عاشق در زنجیرة دوگانه مرگ و ابدیت گرفتار میآید. به عبارت دیگر، تلاش عاشق برای جاودانگی معشوق دچار تعلیق شده و ابدیت به زمانی در آینده تبدیل میشود که دائماً در لابلای خطوط شعر به تعویق میافتد. این مقاله برآن است که پس از بررسی هویت عشق و ارتباط آن با زمان به این سوال پاسخ دهد که آیا در غزلیات شکسپیر نگاه به ابدیت عشق باقی میماند یا روی به نیستی و مرگ میآورد.
Shakespeare’s Sonnets
The Metaphor of Procreatio
Love
Death
Immortality
Psychoanalytic Criticism
Jacques Lacan
2010
02
20
https://clls.sbu.ac.ir/article_99291_a1ce7dca81bd06a426ffd626ef7355f1.pdf