دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
نقد تفسیری یا نقد توصیفی؟ (تأثیر نقد بر خلاقیت های ادبی)
FA
الله شکر
اسداللهی
0000-0001-6352-2752
nassadollahi@yahoo.fr
محسن
آسیب پور
mohsen_assibpour@yahoo.com
نظریه جدید نقد با زیر سوال بردن نقد سنتی که در طول قرون متمادی بر تحلیل های ادبی سایه افکنده بود، سعی در به چالش کشیدن حقیقتی دارد که این نقد مدعی کشف آن است. تشویق به تفکر دوباره در معنای حقیقت و معرفی آن به عنوان موضوعی خارج از حیطه کارکرد نقد سنتی و یا هر نوع نقد دیگر، فلسفه ای است که نقد جدید را رو در روی رقیب قدیمی و سرسخت خود قرار می دهد. پذیرش اصل "عدم امکان دریافت حقیقت" منتقد جدید را به سوی تعبیر یک اثر از نقطه نظر خاص خود هدایت می کند. بدین ترتیب او به جستجوی انسجامی در متن می پردازد که بتواند تعبیر ذهنی او را از یکی از نقطه نظر های زبانشناسانه، روانکاوانه، قوم شناختانه یا ... توجیه کند. در این مقاله قصد داریم ضمن مطالعه اصول نقد های سنتی و جدید، به مقایسه کاربرد آنها در ادبیات بپردازیم. سعی خوهد شد با تکیه بر نظریات منتقدان بزرگ، آرای نقد جدیدو افقی را که این نقد از طریق خوانش آزادانه اثر بر ادبیات می گشاید، مورد کنکاش قرار دهیم.
ادبیات,حقیقت,خوانش,نقد توصیفی,نقد جدید
https://clls.sbu.ac.ir/article_99254.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99254_22a3df742032cc77b0be28986006979c.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
بررسی کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 87 دورۀ ابتدایی از نظر میزان هماهنگی در استفاده از آوای میانجی /j/ به شکل حرف «ی» یا همزه «ء»
FA
سید حمید
هاشمی
test@sbu.ac.ir
در این کار پژوهشی تمام کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 1387 دورۀ ابتدایی کلمه به کلمه بررسی شده است. در این بررسی، کلماتی که در آنها آوای «ی» میانجی و یا همزه به کار رفته است مورد توجّه قرار گرفته و میزان یکسان بودن املایی و شیوهی نگارش و میزان هماهنگ بودن کتابهای مختلف سالهای مختلف مقایسه شدهاند. گردآوری دادهها از طریق بررسی تک تک کلمات کتابهای مذکور صورت پذیرفته است. با توجه به نوع تحقیق، نحوۀ گردآوری دادهها و تجزیّه و تحلیل آنها، روش انجام کار توصیفی است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ کتابهای درسی سال تحصیلی 88 – 1387 دورۀ ابتدایی میباشد و با توجّه به اینکه تمام کلمات کتابها مورد بررسی قرارگرفته، حجم نمونه نیز تمام کتابهای فوق بوده و نمونهگیری انجام نشده است. تجزیّه وتحلیل دادهها از طریق مشخص کردن فراوانی و درصد ناهماهنگیهای مربوط به آوای «ی» میانجی و همزه صورت پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در تعدادی از کتابهای درسی و همچنین در بین آنها در مقایسه با یکدیگر ناهماهنگیهایی از نظر نحوۀ اتّصال پایه واژه-ها در کلمات مرکّب وجود دارد.
آوای میانجی,تکواژ,کتابهای درسی,میزان هماهنگی
https://clls.sbu.ac.ir/article_99258.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99258_d7ce481ec740fe846567bfe71618e71e.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
فضا و کارکرد تخیل در اثر ژان ژیونو : شاه سرگرمی ندارد
FA
فرزانه
کریمیان
test@sbu.ac.ir
آثار ژان ژیونو را میتوان از منشور دوگانهی روانشناسی و رویکرد انتقادی مربوط به تخیل گذراند و با توجه به تأثیر گاستون باشلار و ژیلبر دوران مطالعه کرد. ژیونو از جنگ جهانی اول که در آن شرکت جست جراحتهای روحی قابل توجهی برداشت و اتهام همدستی او با آلمانیهای نازی و عدم اجازهی چاپ کتابهایش در دوران جنگ جهانی دوم ضربهی روحی عمیق ومهلکی را بر او وارد آورد. لذا عمدهی آثارش پرده برمیدارند از دغدغهی وضعیت انسان در جهان، ویژگیهای انسان قرن بیست با تجربهی دو جنگ جهانی، تجربهی مرگ و نیستی، نظام تخیلی نویسنده در رویارویی با زمان، اندیشهای که در آن به ویژه فضا، انسان و اشیا حکایت از وحشت وی در مقابل گذر زمان دارند و او را برای رهایی از نیستی یاری میدهند. بنابراین هدف ما در این مقاله، بررسی چگونگی کارکرد تخیل ژیونو از خلال تحلیل چندی از فضاهای ویژهای است از قبیل (هزارتو، کاخ، پلکان و پنجره) در یکی از آثار مهم بعد از جنگ به نام شاه سرگرمی ندارد.
تخیل,ژیلبر دوران,فضاهای بینابینی,فضاهای کلی,گاستون باشلار
https://clls.sbu.ac.ir/article_99267.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99267_1ded1113ee37f5d76380367be9fbef32.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
بررسی نقشمایه نامه در نمایشنامه هملت
FA
هلن
اولیایینیا
test@sbu.ac.ir
در نمایشنامههای شکسپیر نامه نقشی اساسی پیدا می کند و وسیلهای میشود جهت نمایش ویژگیهای شخصیتی شخصیتهای اثر و همچنین افشا و بسط مضامین اصلی نمایشنامه: آنچه نامهها درمورد نویسنده نامه و درباره خوانندگان نامه از طریق واکنش به محتوای آن مینمایانند. افزون بر آن، این نامهها تمهیدی جهت ارائه و بسط مضامین محوری نمایشنامه میشود. در این نمایشنامه، هملت دو نامه مینویسد: یکی به افیلیا که بیانگر احساس و عشق پاک او نسبت به افیلیا است و دیگری نامهای جعلی که موقتاً سرنوشت و مرگ وی را به تأخیر میاندازد، دوستان خیانتکار او را به جزای خویش میرساند و فرصتی به وی میدهد تا مأموریتی را که از طرف روح پدرش به او محول شده به انجام برساند و انتقام پدر را از عموی خود، که قاتل پدر است، بگیرد. در این بحث، نامهی اول مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد تا تأثیر آن را در نمایاندن شخصیت هملت و آنان که به محتوای این نامه واکنش نشان میدهند مورد تأکید قرار دهیم. نامهی دوم نیز بررسی میشود تا اهمیت آن را به عنوان عامل اصلی سرنوشت، مضمون محوری اثر، مورد بررسی قرار دهیم.
شخصیت پردازی,مضمون,نقشمایه نامه,هملت
https://clls.sbu.ac.ir/article_99272.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99272_eb60f748896e520196f0118323b09dea.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
بررسی سیر تحول زبانشناسی مقابلهای
FA
پرویز
البرزی
test@sbu.ac.ir
رعنا
رئیسی
در این مقاله به بررسی سیر تحول تاریخی زبانشناسی مقابلهای و اهداف و وظایف آن از آغاز تاکنون پرداخته شده است. بررسی مقابلهای زبان، پیشینهای بس طولانی دارد، زیرا هرگاه زبانها در تقابل با هم قرار میگیرند، با یکدیگر مقایسه میشوند. ولی صرف نظر از کارهای جسته و گریخته اولیه، زبانشناسی مقابلهای درواقع در قرن هیجدهم با مطالعات سر ویلیام جونز انگلیسی به طور جدی آغاز شد. جونز به مقایسهی زبان سانسکریت با زبانهای اروپایی پرداخت و علاقهی زبانشناسان را نسبت به این موضوع برانگیخت. بعد این شاخه از علم زبانشناسی، در چهار گرایش با اهداف متفاوت تکامل پیدا کرد. اولین گرایش که زبانشناسی تطبیقی ـ تاریخی نامیده میشود، به بررسی شباهتهای موجود بین زبانهای خویشاوند میپردازد تا بدین وسیله بتواند زبان اولیه که منشاء زبانهای امروزی است را بازسازی کند. رده شناسی زبان، گرایش دیگر است که بدون توجه به رابطه خویشاوندی، به دستهبندی زبانها براساس ساختار دستوری آنها میپردازد. سومین گرایش، زبانشناسی منطقهای است که به مطالعه زبانهای همجوار موجود در یک منطقه جغرافیایی میپردازد، که با هم نسبت خویشاوندی ندارند، ولی در عین حال شباهتهایی بین آنها وجود دارد. زبانشناسی منطقهای بر آن است این تشابهات را کشف و توجیه کند. سرانجام تجزیه و تحلیل مقابلهای جدیدترین گرایش زبانشناسی مقابلهای است، که به مقوله آموزش زبان میپردازد و سعی میکند به کمک زبان مادری پیشنهادهایی برای تسهیل یادگیری زبان خارجی ارائه کند.
تجزیه و تحلیل مقابلهای,ردهشناسی زبان,زبانشناسی تطبیقی ـ تاریخی,زبانشناسی منطقهای,مقایسه زبانها
https://clls.sbu.ac.ir/article_99279.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99279_bcab5c8d975793d3074a88fbe69ce49d.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
مبانی تئاتر ارسطوئی با استناد به نمایشنامۀ «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس
FA
ابراهیم
استارمی
test@sbu.ac.ir
ادبیات نمایشی که ریشۀ آن به پنج قرن قبل از میلاد مسیح بر میگردد، در کنار ادبیات روایی و غنایی یکی از شاخههای اصلی ادبیات محسوب میشود که از زمان ارسطو، فیلسوف بزرگ یونان، تا قرن هیجدهم میلادی به دو ژانر اصلی تراژدی و کمدی تقسیم شد. یکی از مشهورترین نمایشنامههای جهان، بیشک «ادیپ شهریار» اثر سوفکلس است که بهترین نمونۀ یک تئاتر ارسطویی محسوب میشود. اساس این نمایشنامه بر پیرنگ استوار است و شالودۀ آن در حقیقت نمایش اراده و عزم شخصیت اصلی آن در یک مناقشۀ دراماتیک است. هدف این شیوۀ نمایشنامهنویسی تزکیۀ احساس است که به وسیلۀ استغراق و برانگیختن حس همدردی و ترس در تماشاگر ایجاد میشود. اینچنین تأثیری، زمانی در تماشاگر ایجاد میشود که قهرمان نمایشنامه با توجه به شخصیت متعادل خود، بر اثر اشتباه و خُسران به بدبختی دچار شود. از اصول دیگر این نوع تئاتر وجود وحدت سهگانه: وحدت پیرنگ، مکان و زمان است، پنج و یا سه پردۀ نمایش و سه قسمت مهم آن (لحظۀ اولین هیجان، لحظۀ غمانگیز و لحظۀ آخرین هیجان) است. نقطۀ اوج نمایشنامه بههمراه بازشناخت، پریپتی و لحظۀ پایان هیجان، از دیگر خصوصیات برجستهی تئاتر ارسطویی محسوب میشوند. این مقاله با استناد به نمایشنامۀ «ادیپ شهریار» مبانی تئاتر ارسطویی را که بر گرفته از کتاب «فن شاعری» است، به تفصیل توضیح میدهد تا دیدگاه ارسطو در مورد ادبیات نمایشی مشخص گردد و خواننده برداشتی جامع راجع به خصوصیات این نوع تئاتر و تأثیر آن برتماشاگر پیدا کند.
اراده و تصمیم,استغراق,پیرنگ,تراژدی,تئاتر ارسطویی,وحدت سهگانه
https://clls.sbu.ac.ir/article_99287.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99287_a36c0c69c371445f32658126c039b078.pdf
دانشگاه شهید بهشتی
نقد زبان و ادبیات خارجی
20087330
25887068
2
1
2010
02
20
مرگ یا جاودانگی تحلیلی روانکاوانه از غزلیات ویلیام شکسپیر
FA
شیده
احمدزاده
test@sbu.ac.ir
غزلیات شکسپیر از برجستهترین غزلیات دوره رنسانس محسوب میشوند. در این اشعار شکسپیر نه تنها فرم ظاهری غزل را با ترکیبی متفاوت از نوع ایتالیایی آن تغییر میدهد که با نگاهی متفاوت از همعصران خود به هویت عشق میپردازد. شکسپیر هویت عشق را با مفاهیمی مانند زمان، زیبایی، مرگ و جاودانگی گره خورده میبیند. در اینجا زمان خطی است و عاشق پیاپی با استفاده از استعارههایی جدید تلاش میکند که زیبایی را ابدیت بخشیده و عشق خود را جاودانه نماید. بدین ترتیب در ظاهر این طور بنظر میرسد که شکسپیر همان پرداخت افلاطونی در رابطة عاشق و معشوق را تکرار مینماید اما در تحلیل روانکاوی ژک لکان میبینیم که عاشق در زنجیرة دوگانه مرگ و ابدیت گرفتار میآید. به عبارت دیگر، تلاش عاشق برای جاودانگی معشوق دچار تعلیق شده و ابدیت به زمانی در آینده تبدیل میشود که دائماً در لابلای خطوط شعر به تعویق میافتد. این مقاله برآن است که پس از بررسی هویت عشق و ارتباط آن با زمان به این سوال پاسخ دهد که آیا در غزلیات شکسپیر نگاه به ابدیت عشق باقی میماند یا روی به نیستی و مرگ میآورد.
استعارة باززایی,جاودانگی,عشق,غزلیات شکسپیر,مرگ,نقد روانکاوی ژک لکان
https://clls.sbu.ac.ir/article_99291.html
https://clls.sbu.ac.ir/article_99291_a1ce7dca81bd06a426ffd626ef7355f1.pdf