%0 Journal Article %T زبان، اخلاق‌ و هویت‌‌ در تئاتر‌ پسامدرن %J نقد زبان و ادبیات خارجی %I دانشگاه شهید بهشتی %Z 20087330 %A منتخبی‌‌ بخت‌ور, نرگس %D 2016 %\ 10/22/2016 %V 13 %N 17 %P 245-268 %! زبان، اخلاق‌ و هویت‌‌ در تئاتر‌ پسامدرن %K زبان %K اخلاق %K هویت %K تئاتر پسامدرن %K قدرت %R %X اخلاق در عصر پسامدرن دستخوش تغییرات عمده­ای در زمینه‌­ی‌ هویت شده است و تئاتر پسامدرن بستری مناسب برای به تصویر کشیدن و عرضه­ی رابطه­ی تنگاتنگ بین اخلاق، هویت و زبان بوده است. این مقاله بر آن است تا ابعاد جدیدی از اخلاق‌ و کنش اخلاقی را در تئاتر دهه­‌های شصت تا هشتاد آمریکا و انگلیس را مورد بررسی قرار دهد. چهارچوب نظری برای تحلیل و مطالعه­، فلسفه‌ی سیاسی جورجو آگامبن‌، متفکر معاصر ایتالیایی خواهد بود. علی‌رغم توجه و دلبستگی وصف‌ناپذیر آگامبن به ادبیات، هنر و نقد، به شعر و بوطیقا‌، تاکنون تلاش اندکی برای خوانش آثار ادبی و هنری با اسلوب نقادی وی انجام گرفته است. مقاله­ی حاضر ‌تلاش‌ دارد‌ بین هنر و تفکر آگامبن آشتی برقرار و زاویه‌ی نقد جدید و دست‌‌نخورده‌تری‌ به عرصه‌ی نقد معرفی کند. تفکر آگامبن، زبان، هستی‌­شناسی و سیاست را در کنار و مجاورت یکدیگر مورد مطالعه قرار می­دهد. او باور دارد تجربه­­ی حدود زبان، همان ماده­ی زبان، امری اخلاقی است که می­تواند هنجارها و کلیشه­های تحمیلی قدرت را به چالش بکشد. در این راستا، تئاتر پسامدرن انقلاب بزرگی را در نقش زبان شاهد بوده است. حال تماشاگران برای بودن در سرحد تعامل زبانی و گفتار پا به سالن اجرا می­گذارند. این روند را می­توان از منظر آگامبن، اخلاقی دانست که به واسطه­‌اش سرکوب و مراقبت همیشگی ولی نادیدنی و نهانی قدرت محکوم می‌‌شود. چنین است که تئاتر به جایگاه حقیقی‌­اش، یعنی تجربه­ای مشترک بین افراد، نایل می­شود. هدف نهایی این مقاله، نشان‌‌‌دادن اسبابی است که به واسطه­ آنها محدودیت‌­های زبان به کنش اخلاقی تبدیل می­شوند و هویتی متفاوت را رقم می­زنند. %U https://clls.sbu.ac.ir/article_99923_efe55854988f410c014b79f3ee78aa87.pdf