@article { author = {Elahi, Roya and Nojoumian, Amirali}, title = {The Uncanny History and Unrepresentability of Subject formation in Margaret Atwood's The Handmaid's Tale}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {14}, number = {19}, pages = {33-55}, year = {2017}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {The Uncanny whose presence at least refers back to Freud's 1919 essay of the same title has been reconsidered by critics in recent century. The uncanny is no more attributed merely to the realm of aesthetic or psychology as Freud attempted to explain. It is rather an interdisciplinary issue to discuss our modern anxieties such as migration, gender, history, etc. Margaret Atwood (1939- ) is a contemporary Canadian writer who has reconsidered history. What makes her different from other writers is the way she rereads history. This article is an attempt to study The Handmaid's Tale, her 1985 novel through the uncanny. In her novel, history is a narrative whose uncanny reading foregrounds the unrepresentable realities in relation to subject formation. Through the uncanny, history which has been taken for granted as a familiar, clear and unchangeable "fact" becomes a strange, ambiguous and alternate "sign". The theories of Sigmund Freud and Jean-François Lyotard are mainly consulted to delineate the uncanny and history and their tendency to foreground the unrepresentabilities of subject formation. In Atwood's novel, Language and memory function as two significant uncanny issues whose indecisive and abeyant nature shun any historical "fact" to actualize as a familiar, clear and unchangeable given. This in turn, keeps the reader incessantly in the state of indecision and ultimately renders the process of subject formation as unrepresentable.}, keywords = {uncanny- history- language-memory,Sigmund Freud,Jean-François Lyotard and Margaret Atwoo}, title_fa = {امر نا/مأنوس، تاریخ و نمودناپذیری شکل گیری فاعلیت در رمان سرگذشت ندیمۀ مارگارت اتوود}, abstract_fa = {مفهوم امر نا/مأنوس که سابقۀ حضورش دست کم به طور مشخص به مقالۀ 1919 زیگموند فروید و با همین عنوان برمی گردد، در قرن اخیر، بار دیگر مورد توجه نظریه پردازان قرار گرفته است. امر نا/مأنوس در سالهای اخیر از وابستگی محض به حوزه زیبایی شناسی و روانشناختی آنگونه که فروید سعی در تبیین آن داشت رها شده و به موضوعی میان- حوزه ای به منظور توضیح و تشریح تشویشهای عصر مدرن همچون مهاجرت، جنسیت، تاریخ و غیره تبدیل شده است. مارگارت اتوود ( -1939)، نویسندۀ کانادایی در زمرۀ نویسندگان معاصری است که به بازخوانی مقولۀ تاریخ پرداخته- اند. آنچه اتوود را از نویسندگان دیگر متمایز می کند نحوۀ بازخوانی وی از مقولۀ تاریخ است. این مقاله سعی در بررسی رمان سرگذشت ندیمه اتوود از طریق خوانش امر نا/مأنوس دارد. در رمانهای اتوود، تاریخ امری روایی است که از طریق خوانش امر نا/مأنوس می توان به واقعیتهای نمودناپذیر در ارتباط با شکل گیری هویت پی برد. امر نا/مأنوس، تاریخ را که به مثابه موضوعی آشنا، مشخص و مسلم است به مسأله ای ناآشنا، نامعین و مورد تردید بدل می کند. فروید و ژان- فرانسوا لیوتاراز  جمله نظریه پردازانی هستند که ازآنها به منظورتبیین مفهوم امر نا/مأنوس و ارتباط آن با تاریخ استفاده می شود. مقولۀ زبان و حافظه ازمحورهای اصلی این مقاله اند. در فضای امر نا/مأنوس، زبان و حافظه دارای ماهیت معلق هستند  به نحوی که در بررسی تاریخ بستری فراهم می کنند تا تفسیرها و برداشتهای مسلم و تغییرناپذیر در مورد رخدادهای شخصی و جمعی به امری ناآشنا، نامعین و مورد تردید و در نهایت نمودناپذیر تبدیل گردند. }, keywords_fa = {امر نا/مأنوس – تاریخ,زبان – حافظه,زیگموند فروید,ژان- فرانسوا لیوتار- مارگارت اتوود}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_100030.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_100030_19f9a13d6b53923240a74df1ba4c75ff.pdf} }