حسین محسنی
چکیده
در کمدی‌های ویلیام شکسپیر، خشونت نقش غیرفیزیکی ولی موثری در خوار شمردن و محروم نمودن شخصیت‌های به حاشیه رانده‌شده دارد. به موجب ذات غیرفیزیکی‌اش، می‌توان این نوع خشونت را بوسیله دیدگاه اسلاوی ژیژک پیرامون وجوه عینی و شخصی خشونت مورد بررسی قرار داد، وجوهی که در کنار یکدیگر گفتمان خشونت را شکل می‌دهند. با تمیز دادن گفتمان خشونت ...
بیشتر
در کمدی‌های ویلیام شکسپیر، خشونت نقش غیرفیزیکی ولی موثری در خوار شمردن و محروم نمودن شخصیت‌های به حاشیه رانده‌شده دارد. به موجب ذات غیرفیزیکی‌اش، می‌توان این نوع خشونت را بوسیله دیدگاه اسلاوی ژیژک پیرامون وجوه عینی و شخصی خشونت مورد بررسی قرار داد، وجوهی که در کنار یکدیگر گفتمان خشونت را شکل می‌دهند. با تمیز دادن گفتمان خشونت در کمدی‌های منتخب شکسپیر – رام کردن زن سرکش، تاجر ونیزی، و رویا در نیمه شب تابستان – مطالعه حاضر عمق پست شمردن حاشیه راندهشدهها را در این کمدیها نشان خواهد داد. همچنین، مطالعه این مهم را بررسی خواهد کرد که چگونه عاملیت شخصیت‌های به حاشیه رانده‌شده با وجود اینکه در مواقعی موفق به چالش کشیدن نظام پدرسالار هستند همواره تحت سلطه وجه عینی و وجه شخصی خشونت قرار میگیرند. در استفاده از دیدگاه ژیژک در مورد خشونت، مطالعه حاضر از ایده او پیرامون مفهوم تعارض نیز استفاده خواهد کرد. در پایان، مطالعه با تعریف دو نوع خنده، نشان میدهد که گفتمان خشونت هم اعمالکننده خشونت و هم و به حاشیه رانده‌شده را به چالش میکشد.
