فروغ اولاد
چکیده
سرزمین سترون الیوت با بهرهگیری از ژانرِ اسطورهآفرینی (mythopoeia) دربردارندۀ اساطیر و کهنالگوهای باستانی و مدرن است. تفاوت این اسطورهپردازی با آثار دیگر در این است که شاعر با استفاده از درونمایههای اساطیر باستانی و تاریخی-ادبی، اسطورههای عصر خود را آفریده است. به عبارت دیگر، کهنالگوها را مدرن کرده است. درونمایههای ...
بیشتر
سرزمین سترون الیوت با بهرهگیری از ژانرِ اسطورهآفرینی (mythopoeia) دربردارندۀ اساطیر و کهنالگوهای باستانی و مدرن است. تفاوت این اسطورهپردازی با آثار دیگر در این است که شاعر با استفاده از درونمایههای اساطیر باستانی و تاریخی-ادبی، اسطورههای عصر خود را آفریده است. به عبارت دیگر، کهنالگوها را مدرن کرده است. درونمایههای اساطیری تحلیل شده در این پژوهش به چند دسته تقسیم شدهاند: اسطورههای باستانی، اسطورههای تاریخی- ادبی، اسطورههای مدرن، و اسطورۀ آخرالزمانی یا نجاتبخشی. شاعر با درهمآمیزی این مضامین اساطیری توانسته سرزمینی ویران را به تصویر کشد که در بستری از تاریخ و فرهنگ قرن بیستم قرار دارد. بُنمایۀ این اثر فجایع زیستمحیطی و فقر معنویت در دنیای معاصر است که زندگی انسان را تراژیک نموده و جهان را به سنگستانی بدل کرده که قابل زیست نیست و در آن، زندهها گویی مردهاند. شاعر با طبیعتستیزی درگیر است و آشفتگی مدرن را وصف کرده است. اسطورهها و کهنالگوهای مطرح شده در منظومه عبارتند از: سیبل، تیرزیاس، هیاسینتوس، فیلومل، کوپید، اسطورۀ جام و مرد به دارآویخته؛ اسطورههای تاریخی-ادبیِ کارتاژ و فلیباس فنیقی، تریستان و ایزوت؛ اسطورههای مدرن مانند سرزمین ویران یا سنگستان، مادام سوسوستریس، و اسطورۀ هندی پایان جهان.
