شهاب بهادری‌نیا؛ زکریا بزدوده
دوره 10، شماره 14 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 181-194
چکیده
مقاله‌ی حاضر به بررسی دو داستان یک روز خوش برای موز ماهی و دوران آبی دو-دومیه اسمیت اثر جی. دی. سلینجر از منظر فوکو می‌پردازد. سلینجر نویسنده‌ای است که آثارش توجه خوانندگان زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده و برای او شهرت به ارمغان آورده است. در این مقاله تلاش شده است با تحلیل این دو اثر از دیدگاه فوکو، چگونگی کنترل کردن افراد در ...
بیشتر
مقاله‌ی حاضر به بررسی دو داستان یک روز خوش برای موز ماهی و دوران آبی دو-دومیه اسمیت اثر جی. دی. سلینجر از منظر فوکو می‌پردازد. سلینجر نویسنده‌ای است که آثارش توجه خوانندگان زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده و برای او شهرت به ارمغان آورده است. در این مقاله تلاش شده است با تحلیل این دو اثر از دیدگاه فوکو، چگونگی کنترل کردن افراد در جامعه توسط قدرت و تأثیر آن بر روابط انسان‌ها و شکل دادن به این روابط مورد بحث قرار گیرد. مفهوم نهادهای تربیتی یا نهادهای اجتماعی به عنوان یکی از مفاهیم اصلی نظریه‌ی فوکو در این دو داستان بررسی می‌گردد. دیگر مفاهیمی که به بحث گذاشته خواهند شد عبارتند از گفتمان، زیست- سیاست وقدرت. فوکو بر این باور است که نهادهای اجتماعی کنترل ذهن و جسم افراد را در اختیار گرفته و آن‌ها را شکل می‌دهند. در داستان یک روز خوش برای موز ماهی، نهاد اجتماعی بیمارستان، گفتمان پزشکی و کاربرد آن در طبقه‌بندی افراد به دو دسته‌ی عادی و غیر‌عادی وچگونگی تأثیرپذیری افراد از نهادهای اجتماعی بررسی می‌شوند. همچنین مفهوم زیست- سیاست در این داستان مورد بررسی قرار می‌‌گیرد. در داستان دوران آبی دو-دومیه اسمیتکنترل قدرت بر رفتار و روابط مردم از طریق نهاد‌‌ها و نمایندگانشان تحلیل می‌گردد. روابط قدرت، چگونگی کنترل افراد جامعه توسط یکدیگر و چگونگی رفتار با یکدیگر نیز مورد بررسی قرار می‌‌گیرند.
