سمیه قربانی؛ زکریا بزدوده
دوره 11، شماره 15 ، آبان 1394، ، صفحه 149-169
چکیده
مطالعهی حاضر بر آن است خوانشی را بر اساس رویکرد ماتریالیسم فرهنگی از نمایشنامهی هنری چهارم، بخش اول اثر ویلیام شکسپیر ارائه کند. یکی از اهداف ماتریالیسم فرهنگی برجسته نمودن آن دسته از صداهای سرکوب شده و به حاشیه رانده شدهای است که مشروعیت و یکپارچگی گفتمانهای غالب را از درون تهدید کرده و به چالش میکشند. بر همین اساس، مطالعهی ...
بیشتر
مطالعهی حاضر بر آن است خوانشی را بر اساس رویکرد ماتریالیسم فرهنگی از نمایشنامهی هنری چهارم، بخش اول اثر ویلیام شکسپیر ارائه کند. یکی از اهداف ماتریالیسم فرهنگی برجسته نمودن آن دسته از صداهای سرکوب شده و به حاشیه رانده شدهای است که مشروعیت و یکپارچگی گفتمانهای غالب را از درون تهدید کرده و به چالش میکشند. بر همین اساس، مطالعهی حاضر هاتسپر را به عنوان یکی از نمایندگان این دسته از صداهای مخالف معرفی می کند. هاتسپر از طریق شورش خود علیه هنری چهارم، مشروعیت گفتمان رسمی و ایدئولوژیک عصر خود موسوم به الوهیت شاهان را، که در روزگار شکسپیر رایج و متداول بوده است، مورد چالش قرار میدهد. هاتسپر با به زیر سؤال بردن این مفهوم، تردید خود را در مورد برحق بودن هنری چهارم که سلطنت خود را نه از طریق خواست و فرمان الهی که از طریق نیرنگ و فریب به دست آورده است ابراز مینماید. گرچه در پایان نمایشنامه هاتسپر توسط رقیب خود ولیعهد هری کشته میشود، اما با سرکشی و نافرمانی خود نظامهای ایدئولوژیک و سیاسی روزگار خویش را به چالش کشانده و مقبولیت گفتمانهای غالب را زیر سؤال میبرد.