عبدالباقی رضایی تالار پشتی؛ بهزاد پورقریب؛ احمد رضا رحیمی
چکیده
فراداستان تاریخ نگارانه یکی از نمودهای سبک نگارش پسامدرنی و از عالیترین نمونههایی است که بدون ادعایی مبنی بر ارائه تصویری از واقعیت، نظر خواننده را به ساختگی بودن خود جلب کرده و بدین ترتیب صحت وقایع تاریخی را به چالش میکشد و تاریخ را به گونهای متفاوت از آنچه روی داده، نمایش میدهد. این پژوهش رمان خانه ارواح اثر ایزابل آلنده ...
بیشتر
فراداستان تاریخ نگارانه یکی از نمودهای سبک نگارش پسامدرنی و از عالیترین نمونههایی است که بدون ادعایی مبنی بر ارائه تصویری از واقعیت، نظر خواننده را به ساختگی بودن خود جلب کرده و بدین ترتیب صحت وقایع تاریخی را به چالش میکشد و تاریخ را به گونهای متفاوت از آنچه روی داده، نمایش میدهد. این پژوهش رمان خانه ارواح اثر ایزابل آلنده را بر اساس نظریات لیندا هاچن در رابطه با فراداستان تاریخ نگارانه مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان میدهد که آلنده با استفاده از روشهایی چون جعل تاریخ، بینامتنیت، پاردوی و آیرونی، به بازنویسی تاریخ کشور شیلی در قرن بیستم، بخصوص حوادث دوره ریاست جمهوری سالوادور آلنده و کودتای 1973 می پردازد. در واقع این اثر یک نمونه از روایت های فراداستانی تاریخ نگارانه می باشد که تاکید بر ساختگی بودن خود داشته و تلاش دارد تا به خواننده بقبولاند که حوادث و وقایع اندکی متفاوت از آنچه در تاریخ روی داده می باشند.
بختیار سجادی؛ سمیه قربانی
دوره 5، شماره 1 ، اسفند 1391
چکیده
فلسفهی پسامدرنیستی تاریخ با زیر سوال بردن پیشفرضهای اساسی فلسفههای روشنگری و مدرنیستی که در طول سدههای متمادی به عنوان دیدگاه غالب و تعریف کننده تاریخ و مفهوم و کارکرد آن در حوزه علوم انسانی تلقی میشد، سعی در ارائهی رویکردی جدید به مسئلهی تاریخ با تأکید بر هستیشناسی آن دارد. در این میان میتوان به فلسفه پساساختارگرایانهی ...
بیشتر
فلسفهی پسامدرنیستی تاریخ با زیر سوال بردن پیشفرضهای اساسی فلسفههای روشنگری و مدرنیستی که در طول سدههای متمادی به عنوان دیدگاه غالب و تعریف کننده تاریخ و مفهوم و کارکرد آن در حوزه علوم انسانی تلقی میشد، سعی در ارائهی رویکردی جدید به مسئلهی تاریخ با تأکید بر هستیشناسی آن دارد. در این میان میتوان به فلسفه پساساختارگرایانهی منتقدینی همچون هیدن وایت و میشل فوکو در میان دیگران اشاره کرد. وایت به ویژه با پیشنهاد مفهوم تعالی تاریخی پارادایمهای اساسی رویکرد روشنگری/مدرنیستی تاریخ را به چالش کشیده و آنها را ناکافی و غیر قابل اعتماد میداند. همزمان با ظهور چنین دیدگاههای پساساختارگرایانهای، فراداستان تاریخنگارانه نیز با برهم زدن مرزهای مشخص بین تاریخ و داستان و نیز با استفاده از تکنیکهای روایی خاص خود سعی در ارائهی رویکردی بازبینانه و انتقادی به مسئلهی تاریخ دارد. در این مقاله تلاش شده است ضمن بررسی و مقایسهی اصول تاریخنگاری روشنگری/مدرنیستی و پسامدرن، به چگونگی ظهور فلسفهی پسامدرن تاریخ در رمان مامبو جامبو اثر نویسندهی آمریکایی ایشمائیل رید پرداخته شود. مطالعه حاضر درپی آن است تا با تکیه بر نظریات وایت، فیلسوف پساساختارگرای تاریخ، و نیز به منظور تبیین نقش رید در برهمزدن قراردادهای رمان تاریخی کلاسیک به خوانش رمان مذکور بپردازد.