سمیه قربانی؛ زکریا بزدوده
دوره 11، شماره 15 ، آبان 1394، ، صفحه 149-169
چکیده
مطالعهی حاضر بر آن است خوانشی را بر اساس رویکرد ماتریالیسم فرهنگی از نمایشنامهی هنری چهارم، بخش اول اثر ویلیام شکسپیر ارائه کند. یکی از اهداف ماتریالیسم فرهنگی برجسته نمودن آن دسته از صداهای سرکوب شده و به حاشیه رانده شدهای است که مشروعیت و یکپارچگی گفتمانهای غالب را از درون تهدید کرده و به چالش میکشند. بر همین اساس، مطالعهی ...
بیشتر
مطالعهی حاضر بر آن است خوانشی را بر اساس رویکرد ماتریالیسم فرهنگی از نمایشنامهی هنری چهارم، بخش اول اثر ویلیام شکسپیر ارائه کند. یکی از اهداف ماتریالیسم فرهنگی برجسته نمودن آن دسته از صداهای سرکوب شده و به حاشیه رانده شدهای است که مشروعیت و یکپارچگی گفتمانهای غالب را از درون تهدید کرده و به چالش میکشند. بر همین اساس، مطالعهی حاضر هاتسپر را به عنوان یکی از نمایندگان این دسته از صداهای مخالف معرفی می کند. هاتسپر از طریق شورش خود علیه هنری چهارم، مشروعیت گفتمان رسمی و ایدئولوژیک عصر خود موسوم به الوهیت شاهان را، که در روزگار شکسپیر رایج و متداول بوده است، مورد چالش قرار میدهد. هاتسپر با به زیر سؤال بردن این مفهوم، تردید خود را در مورد برحق بودن هنری چهارم که سلطنت خود را نه از طریق خواست و فرمان الهی که از طریق نیرنگ و فریب به دست آورده است ابراز مینماید. گرچه در پایان نمایشنامه هاتسپر توسط رقیب خود ولیعهد هری کشته میشود، اما با سرکشی و نافرمانی خود نظامهای ایدئولوژیک و سیاسی روزگار خویش را به چالش کشانده و مقبولیت گفتمانهای غالب را زیر سؤال میبرد.
بختیار سجادی؛ سمیه قربانی
دوره 5، شماره 1 ، اسفند 1391
چکیده
فلسفه‌ی پسامدرنیستی تاریخ با زیر سوال بردن پیش‌فرض‌های اساسی فلسفه‌های روشنگری و مدرنیستی که در طول سده‌های متمادی به عنوان دیدگاه غالب و تعریف کننده تاریخ و مفهوم و کارکرد آن در حوزه علوم انسانی تلقی می‌شد، سعی در ارائه‌ی رویکردی جدید به مسئله‌ی تاریخ با تأکید بر هستی‌شناسی آن دارد. در این میان می‌توان به فلسفه پساساختارگرایانه‌ی ...
بیشتر
فلسفه‌ی پسامدرنیستی تاریخ با زیر سوال بردن پیش‌فرض‌های اساسی فلسفه‌های روشنگری و مدرنیستی که در طول سده‌های متمادی به عنوان دیدگاه غالب و تعریف کننده تاریخ و مفهوم و کارکرد آن در حوزه علوم انسانی تلقی می‌شد، سعی در ارائه‌ی رویکردی جدید به مسئله‌ی تاریخ با تأکید بر هستی‌شناسی آن دارد. در این میان می‌توان به فلسفه پساساختارگرایانه‌ی منتقدینی همچون هیدن وایت و میشل فوکو در میان دیگران اشاره کرد. وایت به ویژه با پیشنهاد مفهوم تعالی تاریخی پارادایم‌های اساسی رویکرد روشنگری/مدرنیستی تاریخ را به چالش کشیده و آنها را ناکافی و غیر قابل اعتماد می‌داند. هم‌زمان با ظهور چنین دیدگاه‌های پساساختارگرایانه‌ای، فراداستان تاریخ‌نگارانه نیز با برهم زدن مرزهای مشخص بین تاریخ و داستان و نیز با استفاده از تکنیک‌های روایی خاص خود سعی در ارائه‌ی رویکردی بازبینانه و انتقادی به مسئله‌ی تاریخ دارد. در این مقاله تلاش شده است ضمن بررسی و مقایسه‌ی اصول تاریخ‌نگاری روشنگری/مدرنیستی و پسامدرن، به چگونگی ظهور فلسفه‌ی پسامدرن تاریخ در رمان مامبو جامبو اثر نویسنده‌ی آمریکایی ایشمائیل رید پرداخته شود. مطالعه حاضر درپی آن است تا با تکیه بر نظریات وایت، فیلسوف پساساختارگرای تاریخ، و نیز به منظور تبیین نقش رید در برهم‌زدن قراردادهای رمان تاریخی کلاسیک به خوانش رمان مذکور بپردازد.
