نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسنده
چکیده
این مقاله درصدد آن است تا نمایش اِدی به شهر شعر می‌رود اثر ریچارد فورمنرا با توجه به رویکرد پسامارکسیستی ارنستو لاکلائو تجزیه و تحلیل کند؛ این رویکرد مفهوم دال تهی را در بررسی سوژه به کار می‌گیرد. ظهور رویکرد پسامارکسیستیِ لاکلائو به اواسط دهه‌ی80 برمی‌گردد، یعنی زمانی که وی از مارکسیسم تقلیل‌گرا فاصله گرفت و نظریه‌ی گفتمان خود را از نو فرمول‌بندی نمود. تصور گفتمانی-تحلیلی لاکلائو از ایدئولوژی و هژمونی به واسازی مفاهیم کلیدی زیر ختم شد: گفتمان، دال شناور، دال تهی، ضدیت، و مقوله‌ی سوژه. به‌طور مشابه، نمایشنامه‌ی هیستریک-بودشناختی فورمن، که فاقد هر گونه استراتژی روایی برنامه‌ریزی‌شده است، از نتیجه‌گیری‌ها و تصورات نابهنگام و پیش‌ازموعد خواننده جلوگیری می‌کند. نمایشنامه‌های فورمن در صدد هستند تا از طریق رهاسازی تکانه‌ها از خودِ شرطی‌شده (از لحاظ اجتماعی) دوری گزینند. بنابراین، بین مفاهیم انتقادی لاکلائو و تئاتر هیستریک-بودشناختی فورمن نوعی همگرایی وجود دارد چراکه هر دو سوژه‌ای ازهم‌پاشیده را در ساختارهای گفتمانی نشان می‌دهند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A Laclauian Reading of Richard Foreman’s Eddie Goes to Poetry City
چکیده [English]
The present paper attempts to closely read Richard Foreman’s Eddie Goes to Poetry City (Seattle Version, 1991) in terms of Ernesto Laclau’s Post-Marxist approach to the analysis of the subject with special reference to his concept of the empty signifier. The emergence of Laclau’s Post-Marxism dates back to the mid-80s de facto with his detachment from reductionist Marxism, which at the same time, led to the reformulation of his discourse theory. In practice, Laclau’s discursive-analytical notion of ideology and hegemony eventuated in the deconstruction of key concepts including discourse, floating signifier, empty signifier, antagonism, and the category of the subject. Correspondingly, Foreman in his ontological-hysteric drama, with no premeditated narrative strategy, prevents his reader from reaching premature conclusions and meanings. Foreman's theatre attempts to escape the socially conditioned self by means of releasing impulses as it demonstrates the sway of hysteria over ontology. There is thus a confluence between Laclau's critical concepts and the tenets of Foreman's ontological-hysteric theatre to represent the split character of the identity of the subject in the discursively constructed structures.
کلیدواژه‌ها [English]
- Post-Marxism
- discourse theory
- empty signifier
- ontological-hysteric drama
- category of the subject
- Arditi, Benjamin. "Populism Is Hegemony is Politics? On Ernesto Laclau's On Populist Reason."Constellations 17.2 (2010): 1-10.
- Berlanga, Jose Luis Villacañas and Jorge Ledo. âThe Liberal Roots of Populism: A Critique of Laclau.â The New Centennial Review, Volume 10, Number 2, (Fall 2010), pp. 151-182.
- Falk, Florence A.. âPhysics and the Theatre: Richard Foreman's "Particle Theory".â Educational Theatre Journal, Vol. 29, No. 3 (Oct., 1977), pp. 395-404.
- Foreman, Richard. Eddie Goes to Poetry City (Seattle Version, 1991) inMy Head Was a Sledgehammer: Six Plays. New York: The Overlook Press, 1995.1-43.
- ---. âOntological-Hysteric Manifesto Iâ in Richard Foreman (PAJ books. Art + Performance).Rabkin, Grald, ed. Maryland, Johns Hopkins University Press, 1999.145-158.
- ---. Unbalancing Acts: Foundations for a Theater. New York: Theater Communication Group, 1992.
- Harries, Martin.âRichard Foreman and the Ends of an Avant-Garde.âTheatre Journal, Vol. 56, No. 1 (Mar., 2004), pp. 83-96.
- Laclau, Ernesto. Emancipation(s), London: Verso, 2007
- ---.The Rhetorical Foundations of Society. London: Verso, 2014.
- ---, and Chantal Mouffe.Hegemony and Socialist Strategy: Towards a Radical Democratic Politics. London: Verso, 1985.
- Riha, Rado. âPolitics as the Real of Philosophyâ in Laclau: A Critical Reader. Critchley Simon, and Oliver Marchart, eds. New York: Routledge, 2004. 73-87.
)