@article { author = {نامور مطلق, بهمن}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Mythocritique,mythological studies,Gilbert Durand,Xavier de Maistre}, title_fa = {اسطوره‌سنجی نزد ژیلبر دوران مورد کاربردی آثار خاویر دو مستر}, abstract_fa = {روشهای نقد اسطوره ای در ایران بسیار ناشناخته باقی مانده اند و در این خصوص به جز چند روش معروف همچون سرنمونی یونگی، یا تک اسطوره ای کمبلی، یا نقد اسطوره ای فرای که کم و بیش شناخته شده اند، دیگر روشها، به ویژه روشهای اصلی در عرصه‌ی ادبیات و هنر همچون اسطوره سنجی؛ اسطوره کاوی؛ و بوطیقای اسطوره ای، هنوز با وجود گذشت سالها از ارائه‌ی آنها در ایران کم شناخته بلکه ناشناخته باقی مانده اند. این مقاله در نظر دارد یکی از مهمترین این روشها یعنی اسطوره سنجی را مورد بررسی قرار داده و تا آن‌جایی که نویسنده‌ی این نوشتار سراغ دارد، برای نخستین بار به مخاطبان ایرانی معرفی نماید. این روش را ژیلبر دوران در سالهای پس از دهه هفتاد ارائه کرد و دیگر محققان آن را گسترش دادند. مقاله حاضر از دو جهت می تواند حائز اهمیت باشد : نخست اینکه به معرفی یکی از مهمترین روشهای نقد اسطوره ای که هنوز هم رایج است می پردازد و دیگر اینکه بستر آشنایی با دیگر نقدهای اسطوره ای به ویژه نقدهای پسین را نیز مهیا می نماید. برای این منظور کوشش می شود چگونگی تکوین این نقد نزد بانی آن مورد مطالعه تحلیلی قرار گیرد.}, keywords_fa = {اسطوره سنجی,مطالعات اسطوره ای,ژیلبر دوران,خاویر دو مستر}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99208.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99208_837941ca18951ffdbe98d5b240541d36.pdf} } @article { author = {منتخبی بخت ور, نرگس and سخنور, جلال}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Iran in world Literature,postmodernism,myth of Scheherezade,metaphor,deconstruction,metafictional}, title_fa = {بررسی تاثیر اسطوره شهرزاد بر رمان پسامدرن شیمر نوشته جان بارت به همراه خوانشی پل دمانی از متن}, abstract_fa = {رمان پسا مدرن شیمر نوشته‌ی جان بارت، شامل سه داستان کوتاه به هم مرتبط است. این مقاله خوانشی است در راستای اهمیت اسطوره ایرانی شهرزاد در اسلوب روایی پسامدرن. «دنیازادیاد» داستان کوتاه اول، اسطوره شهرزاد را در قالبی متفاوت به تصویر می کشد که به نوعی بیانگر تاثیر قصه سرایی در ادبیات پسامدرن است. دو داستان کوتاه دیگر،«پرسید» و «بلروفونیاد»، تحت تاثیر شیوه روایی شهرزاد قرار دارند، بدین معنی که تنها راه ادامه بقا در زندگی واپس گرای امروزی قصه سرایی ست. این سه داستان کوتاه از دیدگاه نقد ساختارشکن ((Deconstruction و با استفاده از نظریه استعاری بودن زبان که توسط پل دمان ((Paul de Man مطرح شده، مورد بررسی قرار گرفته اند. هر متن تنها به خود ارجاع دارد و به عقیده او از صنایع ادبی مختلفی به ویژه استعاره تشکیل شده است. هرصنعت دارای دو وجه لغوی و مجازی است. ارتباط بین این دو صورت چیزی نیست جز در قالب بی ثباتی، درگیری و بی معنایی. پس از آنجا که خود متن در یک خلا معنایی به سر می برد، تلاش برای رسیدن به یک خوانش نهایی و جامع تبدیل به تمثیلی از ناخوانشی می شود. تعارض دو وجه هر استعاره در شیمر، به عنوان مثال استعاره های شهرزاد، دنیازاد، بارت، پرسه، مدوز و بلروفون، مانع خوانشی منسجم از آنها شده و در نهایت منجر به واسازی هر یک از این اساطیر می شود. غیر ممکن بودن عمل خواندن شیمر از چندین منظر دمانی نشان داده شده است: فرازبانی رمان کوتاه اول، «دنیازادیاد»، نقش زندگی نامه خود نوشت در واسازی «پرسید» رمان کوتاه دوم و استفاده از وارونه رویداد (آیرونی) و همچنین ارزش یابی دمانی در «بلروفونیاد» رمان کوتاه سوم.}, keywords_fa = {ایران در ادب جهان,پسامدرنیسم,اسطوره (شهرزاد),استعاره,ساختارشکنی,فرازبانی}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99217.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99217_8c060cad763ac3c03644d74062034eb2.pdf} } @article { author = {فهیم کلام, محبوبه}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Historical events,Imagination,Old Rome,Ancestor' tradition,the Dead}, title_fa = {تلفیق رویدادهای تاریخی و عناصر خیالی در خاطرات آدرین اثر مارگریت یورسنار}, abstract_fa = {در خلق یک اثر ادبی، به ویژه رمان، درونمایه‌ی داستان و شیوه‌ی تخیل نویسنده در آن از اهمیت خاصی برخوردار است. در خاطرات آدرین که می توان آن را یکی از آثار برجسته‌ی نیمه‌ی دوم قرن بیستم قلمداد کرد، یورسنار رویدادهای تاریخی را با بهره گیری از نیروی تخیل خود و بر اساس دغدغه های ذهنی اش بازآفرینی کرده است. این مقاله می‌کوشد تا ضمن بر شمردن و تحلیل برخی از مضامین برجسته‌ی این اثر، این نکته را روشن کند که یورسنار با بازگشت به ساختار سنتی و با روی آوردن به مضامین تاریخی، به احیای سنت های گذشتگان پرداخته است و با تلفیق تاریخ و تخیل زنانه‌ی خود، ادبیاتی نوین تحت عنوان « ادبیات شگرف» (fantésie)آفریده است تا از این رهگذر نگارنده‌ی مقاله بتواند برای پرسش های زیر پاسخ مناسبی پیدا کند: خاطرات آدرین، رمانی تاریخی است یا رمانی خیالی؟ در دوره ای که غالب نویسندگان، درونمایه‌های عصر مدرن را برای آثار خود بر می گزیدند، هدف یورسنار از پرداختن به حوادث تاریخی چه بوده است؟}, keywords_fa = {رویدادهای تاریخی,تخیل,روم باستان,ساختار سنتی,مرگ}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99226.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99226_5fa34bd916d47d42630369756933efcc.pdf} } @article { author = {رفیع, هاله}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Self,other,colonialist,colonized,Hegelian slave-master dialectic,Homi Bhabha,J. M. Coetzee}, title_fa = {در انتظار بربرها «دیگری» از نوع دیگر}, abstract_fa = {مقاله ی حاضر با این پیش فرض آغاز می شود که فلسفه ی غرب همواره با گفتمان تقابلی سخن گفته است. در این گفتمان تقابلی، خودی و دیگری، به خصوص در نقد پسااستعماری، جایگاه ویژه ای دارند. خودی، در عین تمایل به حفظ برتری، دائم در پی نزدیک شدن به دیگری است، اگرچه که این حرکت به سوی دیگری هرگز پایانی ندارد و «دیگری» برای ابد غیر قابل دسترس باقی می ماند. از طرفی نیاز خودی به دیگری رابطه ی بین این دو را به رابطه ای پارادوکسی تبدیل می کند. نگارندگان ادعا می کند که اگر خودی، در حرکتی که برای نزدیک شدن و شناختن دیگری انجام می دهد، از مرزهای تعیین شده پا فراتر بگذارد، هویتش آن چنان تغییر می کند که اگرچه «دیگری» نمی شود، ولی قرابتش را با خودی از دست می دهد و تبدیل می شود به «دیگری» ولی «از نوع دیگر». مقاله حاضر با تمرکز بر رمان در انتظار بربرها نوشته جی. ام. کوتزیا به تحلیل رابطه خود و دیگری می‌پردازد. این مقاله قسمتی از پژوهشی است که در سطح رساله ی دکترا برای دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز انجام می شود.}, keywords_fa = {خودی,دیگری,استعمارگر,استعمارشده,دیالکتیک ارباب-برده,هگل,هومی بابا,جی. ام. کوتزیا}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99228.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99228_1a10f17d4eb556590461855bb8d12271.pdf} } @article { author = {حدادی, محمد حسین}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Transformation,identity,communism,capitalism,bourgeoisie,classless society}, title_fa = {استحاله‌ی شخصیت در نمایشنامه‌ی آدم آدم است}, abstract_fa = {نمایشنامه‌ی آدم آدم است نتیجه‌ی نگرش برتولت برشت به ایدئولوژی مارکسیسم در اواسط دهه‌ی بیست قرن بیستم است و در راستای مجاب کردن تماشاگر به لزوم تغییر جامعه بر اساس این مکتب قرار دارد. برشت در نمایشنامه‌ی خود مسخ و استحاله‌ی شخصیتی را که قادر به گفتن نه نیست، به تصویر کشیده است، فرآیندی که در نهایت منجر به این می‌شود که او هویت سابق خود را به دست فراموشی بسپارد و من جدیدی را برگزیند. برشت برای نشان دادن لزوم ایجاد تغییرات در جامعه‌ی سرمایه داری-- که هر آن چه را با انسانی که قادر به گفتن نه نیست، انجام می‌دهد--استحاله‌ی شخصیت اصلی نمایشنامه را به صورت گروتسک به تصویر کشیده است تا تماشاگر را به چالش با این شخصیت فرا خواندو او را وادار کند که با قدرت تفکر خود به مقابله با واقعیت‌های اجتماعی متجلی بر روی صحنه برخیزد، و در صدد تغییر و تحول اجتناب ناپذیر در جامعه برآید.}, keywords_fa = {استحاله,هویت,کمونیسم,سرمایه داری,بورژوازی,جامعه‌ی بی‌طبقه}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99236.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99236_3481226c6a706fc4bbddca386db956d4.pdf} } @article { author = {جعفری, علیرضا}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {poetry,Truth,New Criticism,visual aesthetics,aural aesthetics}, title_fa = {«ای واژه ها، دورشوید» نگاهی به نظریه ‌ی شعری لورا (رایدینگ) جکسون}, abstract_fa = {این مقاله به معرفی یک چهره بسیار مهم و ارزشمند شعر مدرن یعنی لورا (رایدینگ) جکسون (1991-1901)خواهد پرداخت. (رایدینگ) جکسون در ایران تقریباً ناشناس است وکسی از عظمت شعر و نوشته های انتقادی او در زمینه‌ی شعر و نظریه‌ی شعر اطلاع ندارد. البته (رایدینگ) جکسون حتی در زادگاهش آمریکا و نیز کشورهای اروپائی از جمله انگلیس هم وضعیت بهتری ندارد و به غیر از تعدادی استاد ادبیات و یا علاقه مندان پروپاقرص شعر مدرن تقریباً کسی او را نمی شناسد. از آنجا که (رایدینگ) جکسون تأثیر کلیدی در بوجود آمدن رویکرد بسیار مهم و معروف نقد ادبی یعنی«نقدنو» داشته و نیز از آنجا که اصولاً نظریات او درباره‌ی شعر و زبان شعر جایگاه ویژه ای در روایت داستان شعر مدرن دارد، شناخت او از ضروریات است. او در دهه های بیست و سی قرن بیستم با تمام قدرت شعر سرود و خود را وقف شعر و شاعری کرد و اما ناگهان حدود اوایل دهه‌ی چهل از شعر سرودن دست کشید و تا آخر عمرش دیگر شعر نگفت و وقت خود را صرف توجیه این عمل و تشریح ویژگی ها و مشکلات زبان شعری نمود. برای فهم بهتر اندیشه های شعری (رایدینگ) جکسون، او با چهره هایی نظیر آی . اِی . ریچاردز(1979-1893) و منتقدین نو (که خود البته یکی از پایه گذاران اصلی آن است) مقایسه شده است. همچنین اندیشه های شعری او در پیوند با زیبائی شناسی دیداری و شنیداری مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.}, keywords_fa = {شعر,زبان شعر,حقیقت,نقد نو,زیبائی شناسی دیداری و شنیداری}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99241.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99241_b2226859e76002b11b3ea82f048b2e30.pdf} } @article { author = {پاشایی, روشنک}, title = {}, journal = {Critical Language and Literary studies}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {20087330}, eissn = {25887068}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {Children’s Literature,metafiction,realistic,thought}, title_fa = {فراداستان، زبان انگیزش تفکر در ادبیات کودک ایران: بررسی سه اثر از فرهاد حسن زاده}, abstract_fa = {به زعم برخی ادبا و منتقدان، ادبیات کودک جایگاه مناسبی برای جلوه های پسامدرن نیست. این افراد معتقدند که ادبیات پسامدرن دشوار‌تر از آن است که مورد درک و پسند کودک قرار گیرد. گروهی دیگر از منتقدان، در پاسخ به گروه اول، گفته اند که علی‌رغم باور عموم، کودکان به این نوع از ادبیات علاقمندند و فرا‌داستان کودک زمینه‌ی مناسب را برای نقد یا حتی جایگزینی اشکال سنتی تر ادبی فراهم می‌آورد. به علاوه، انگیزش تفکرکودک به همان اهمیت ایجاد رضایت در او است، زیرا به ایجاد توانایی نگرش چند جانبه به مسائل می انجامد. در این راستا، منتقدان گروه دوم، ادبیات کودک را به دو دسته‌ی عمده طبقه بندی کرده‌اند: ادبیات سنتی واقع گرا و ادبیات فراداستانی. ادبیات فراداستانی به واسطه‌ی شگردهای ویژه‌ی نگارش داستان مانند بینامتنیت؛ ایجاد مکالمه میان کودک، نویسنده، و شخصیتهای داستان؛ و تقلید تمسخر آمیز، بیش از ادبیات واقع گرا قادر به انگیزش تفکر کودک است. مقاله‌ی حاضر تلاشی است برای بررسی مقوله‌ی ادبیات فراداستانی کودک و رابطه‌ی آن با انگیزش تفکر کودک. بدین منظور وجوه تمایز و موارد تعامل فراداستان و ادبیات واقع گرا با استفاده از نمونه‌هایی فراداستانی، از ادبیات کودک ایران، به بحث گذاشته شده‌اند. این نمونه‌ها که عبارتند از آقارنگی و گربه‌ی ناقلا، دیو دیگ به سر، و همان لنگه کفش بنفش، آثار فرهاد حسن زاده هستند.}, keywords_fa = {ادبیات کودک,فرا‌داستان,واقع گرا,انگیزش تفکر}, url = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99246.html}, eprint = {https://clls.sbu.ac.ir/article_99246_a8f4cceac6e5c65da814f567fde2db22.pdf} }